Γιατί δεν θυμάσαι τους κινεζικούς χαρακτήρες; Επειδή χρησιμοποιείς λάθος μέθοδο
Έχεις βρεθεί ποτέ σε αυτή την κατάσταση: να κοιτάζεις έναν κινεζικό χαρακτήρα και να σου φαίνεται σαν ένας σωρός ανούσιες γραμμές, αναγκασμένος να τον βάλεις στο μυαλό σου μόνο μέσω παπαγαλίας; Τον θυμάσαι σήμερα, τον ξεχνάς αύριο. Έχεις μάθει εκατοντάδες χαρακτήρες, αλλά όταν βλέπεις έναν καινούργιο, σου φαίνεται ακόμα σαν ξένος.
Αυτό το συναίσθημα είναι σαν να προσπαθείς να μάθεις να μαγειρεύεις με δεμένα μάτια.
Φαντάσου κάποιος να σου πετάει ένα βιβλίο μαγειρικής τόσο χοντρό όσο ένα τούβλο, με χιλιάδες συνταγές. Και να σου λέει: «Αποστήθισε όλα τα υλικά και τα βήματα για κάθε συνταγή.» Έτσι αρχίζεις να αποστηθίζεις, «Κοτόπουλο Kung Pao: κοτόπουλο, αγγούρι, φιστίκια, τσίλι…», και μετά «Χοιρινό Yu Xiang: χοιρινό, μανιτάρια, μπαμπού, καρότα…».
Μπορεί να καταφέρεις να θυμάσαι μερικές συνταγές, αλλά ποτέ δεν θα μάθεις να μαγειρεύεις. Γιατί απλά δεν κατανοείς τα ίδια τα υλικά. Δεν ξέρεις ότι η σάλτσα σόγιας είναι αλμυρή, το ξίδι είναι ξινό, το τσίλι είναι καυτερό. Έτσι, κάθε συνταγή είναι για σένα ένα εντελώς νέο πρόβλημα που πρέπει να απομνημονεύσεις από το μηδέν.
Πολλοί από εμάς μαθαίνουμε κινεζικούς χαρακτήρες χρησιμοποιώντας αυτή τη «χαζή» μέθοδο της «απομνημόνευσης συνταγών».
Σταμάτα να «αποστηθίζεις συνταγές», μάθε να γίνεσαι «σεφ»
Ένας αληθινός σεφ δεν βασίζεται στην απομνημόνευση συνταγών, αλλά στην κατανόηση των υλικών. Ξέρει ότι η γεύση του «ψαριού» (鱼, yú) είναι νόστιμη, και η γεύση του «αρνιού» (羊, yáng) είναι αρωματική, και όταν τα συνδυάζεις, δημιουργείται το «φρέσκο/νόστιμο» (鲜, xiān). Κατανοεί ότι η «φωτιά» (火, huǒ) αντιπροσωπεύει τη θερμότητα και το μαγείρεμα, γι' αυτό και χαρακτήρες όπως το «ψήσιμο» (烤, kǎo), το «τηγάνισμα» (炒, chǎo) και το «βράσιμο/σιγοβράσιμο» (炖, dùn) είναι αχώριστοι από τη φωτιά.
Το ίδιο ισχύει και για τους κινεζικούς χαρακτήρες. Δεν είναι ένας σωρός τυχαίες γραμμές, αλλά ένα σύστημα γεμάτο σοφία, αποτελούμενο από «υλικά» (βασικά δομικά στοιχεία).
Για παράδειγμα, όταν γνωρίσεις το «ξύλο/δέντρο» (木, mù), είναι σαν να γνωρίζεις αυτό το «υλικό». Τότε, όταν βλέπεις τα «δάσος» (林, lín) και «πυκνό δάσος» (森, sēn), σου φαίνονται ακόμα άγνωστα; Με μια ματιά μπορείς να καταλάβεις ότι πρόκειται για πολλά δέντρα συγκεντρωμένα.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο χαρακτήρας «άνθρωπος» (人, rén). Όταν στέκεται δίπλα στο «ξύλο/δέντρο» (木, mù), γίνεται «ξεκούραση» (休, xiū) – ένας άνθρωπος που ξεκουράζεται κάτω από ένα δέντρο, πόσο παραστατικό! Όταν ένας άνθρωπος ανοίγει τα χέρια του, θέλοντας να προστατεύσει κάτι πίσω του, γίνεται «προστασία» (保, bǎo).
Όταν αρχίσεις να χρησιμοποιείς αυτή τη «σκέψη του σεφ» για να αποδομήσεις τους κινεζικούς χαρακτήρες, θα διαπιστώσεις ότι η μάθηση δεν είναι πλέον μια οδυνηρή απομνημόνευση, αλλά ένα ενδιαφέρον παιχνίδι επίλυσης γρίφων. Κάθε πολύπλοκος κινεζικός χαρακτήρας είναι ένα «δημιουργικό πιάτο» φτιαγμένο από συνδυασμό απλών «υλικών». Δεν χρειάζεται πλέον να αποστηθίζεις, αλλά μπορείς, μέσω της λογικής και της φαντασίας, να «γευτείς» και να κατανοήσεις την ιστορία πίσω από αυτόν.
Από την «κατανόηση» στη «σύνδεση»
Μόλις κατακτήσεις αυτή τη μέθοδο, οι κινεζικοί χαρακτήρες δεν θα είναι πλέον ένας τοίχος ανάμεσα σε εσένα και τον κινεζικό κόσμο, αλλά μια γέφυρα προς αυτόν. Θα λαχταράς να επικοινωνήσεις με αυτούς τους μόλις «αποκρυπτογραφημένους» χαρακτήρες, να μοιραστείς τις ιδέες σου.
Αλλά τότε, μπορεί να συναντήσεις μια νέα «συνταγή» – το εμπόδιο της γλωσσικής δυσκολίας. Στο παρελθόν, όταν θέλαμε να επικοινωνήσουμε με ξένους, έπρεπε επίσης, όπως στην απομνημόνευση συνταγών, να αποστηθίσουμε διάσπαρτες τουριστικές φράσεις και γραμματικούς κανόνες. Η διαδικασία ήταν εξίσου οδυνηρή και τα αποτελέσματα εξίσου ανεπιτυχή.
Ευτυχώς, ζούμε σε μια εποχή όπου μπορούμε να λύσουμε προβλήματα με πιο έξυπνους τρόπους.
Είτε πρόκειται για μάθηση είτε για επικοινωνία, το κλειδί είναι να σπάσουμε τα εμπόδια και να επικεντρωθούμε στη σύνδεση. Όταν αρχίσεις να χρησιμοποιείς έναν νέο τρόπο σκέψης για να κατανοήσεις τους κινεζικούς χαρακτήρες, γιατί να μην χρησιμοποιήσεις και νέα εργαλεία για να συνδεθείς με τον κόσμο;
Γι' αυτό εργαλεία όπως το Intent είναι τόσο διαφωτιστικά. Είναι μια εφαρμογή συνομιλίας με ενσωματωμένη μετάφραση AI, που σου επιτρέπει να συνομιλείς ελεύθερα με ανθρώπους από κάθε γωνιά του κόσμου στη μητρική σου γλώσσα. Δεν χρειάζεται πλέον να αποστηθίζεις τη «συνταγή» μιας άλλης γλώσσας. Η AI θα αναλάβει τα περίπλοκα «βήματα μαγειρέματος». Εσύ απλά πρέπει να επικεντρωθείς στην ίδια την επικοινωνία – να μοιραστείς την ιστορία σου, να κατανοήσεις τις ιδέες του άλλου, να δημιουργήσεις πραγματικές συνδέσεις.
Οπότε, ξέχνα αυτό το χοντρό «βιβλίο συνταγών». Είτε μαθαίνεις κινεζικούς χαρακτήρες, είτε συνομιλείς με τον κόσμο, προσπάθησε να γίνεις ένας έξυπνος «σεφ» – να κατανοείς, να αποδομείς, να δημιουργείς, και μετά, να συνδέεσαι.