Γιατί, αφού έμαθες Αγγλικά για 10 χρόνια, παραμένεις «άφωνος»;

Ο καθένας από εμάς φαίνεται να έχει έναν τέτοιο φίλο (ή, ίσως, είμαστε εμείς οι ίδιοι):

Από το δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο, δεν έχασε ποτέ μάθημα Αγγλικών, αποστήθισε το ένα λεξιλόγιο μετά το άλλο, και ήξερε τους γραμματικούς κανόνες απέξω κι ανακατωτά. Όμως, μόλις συναντούσε έναν ξένο, έμενε αμέσως «άφωνος», πάλευε για ώρα και μπορούσε μόνο να ψελλίσει μια αμήχανη φράση: "Hello, how are you?".

Δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε: Γιατί, αφού αφιερώσαμε τόσο χρόνο, δεν καταφέρνουμε ακόμα να μάθουμε μια γλώσσα; Μήπως δεν έχουμε γλωσσικό ταλέντο;

Όχι, το πρόβλημα δεν είναι σε εσένα, αλλά στον τρόπο που μαθαίνουμε γλώσσες.

Δεν μαθαίνεις κολύμπι, απλώς αποστηθίζεις ένα εγχειρίδιο κολύμβησης στην ξηρά

Φαντάσου ότι θέλεις να μάθεις κολύμπι.

Ο προπονητής σου όμως δεν σε βάζει στο νερό, αλλά σου δίνει ένα χοντρό βιβλίο, «Το Εγχειρίδιο Θεωρίας Κολύμβησης». Σε βάζει κάθε μέρα στην τάξη να αποστηθίζεις τις αρχές της άνωσης του νερού, να μελετάς τις γωνίες και τις τεχνικές κίνησης για διάφορα στυλ κολύμβησης, και μετά να δίνεις τακτικά εξετάσεις, γράφοντας από μνήμης «τα 28 σημεία κλειδιά του ελεύθερου στυλ».

Έχεις αποστηθίσει το βιβλίο απέξω κι ανακατωτά, και στις θεωρητικές εξετάσεις παίρνεις πάντα άριστα. Αλλά μια μέρα, κάποιος σε σπρώχνει στο νερό, και με τρόμο ανακαλύπτεις – ότι δεν ξέρεις καθόλου να κολυμπάς, και μάλιστα θα βυθιστείς αμέσως.

Αυτό ακούγεται παράλογο, έτσι δεν είναι;

Αλλά ακριβώς έτσι μαθαίνουμε γλώσσες οι περισσότεροι από εμάς στο σχολείο. Δεν «χρησιμοποιούμε» τη γλώσσα, απλώς την «μελετάμε».

Αντιμετωπίζουμε τη γλώσσα σαν ένα μάθημα όπως η φυσική ή η ιστορία, εστιάζοντας στην απομνημόνευση και τις εξετάσεις, αλλά αγνοούμε την πιο βασική της λειτουργία – την επικοινωνία και τη σύνδεση. Είμαστε σαν αυτόν που διάβαζε το εγχειρίδιο κολύμβησης στην ξηρά, χωρίς να έχει νιώσει ποτέ πραγματικά τη θερμοκρασία του νερού.

Οι «τρεις παγίδες» της μάθησης στην τάξη

Αυτό το μοντέλο «μαθαίνω κολύμπι στην ξηρά» θα σε οδηγήσει σε τρεις εξαντλητικές παγίδες:

1. Οι «βαρετοί» γραμματικοί κανόνες

Στην τάξη, ξοδεύουμε πολύ χρόνο αναλύοντας τη γραμματική, σαν να μελετάμε πεταλούδες σε εργαστήριο. Ξέρουμε τι είναι ο παρακείμενος διαρκείας, τι είναι η υποτακτική διάθεση, αλλά δεν ξέρουμε πώς να τα χρησιμοποιήσουμε φυσικά σε μια πραγματική συζήτηση.

Ένας αληθινός γνώστης της γλώσσας δεν βασίζεται στην απομνημόνευση κανόνων, αλλά στο «γλωσσικό αίσθημα» – όπως όταν μιλάμε ελληνικά, δεν σκεφτόμαστε ποτέ πρώτα το υποκείμενο, το ρήμα, το αντικείμενο, τα προσδιοριστικά. Αυτό το γλωσσικό αίσθημα προέρχεται από την εκτεταμένη «εμβάπτιση», όπως ένας κολυμβητής νιώθει ενστικτωδώς τη ροή του νερού, αντί να υπολογίζει στον νου του τον τύπο της άνωσης.

2. Ο «ρυθμός χελώνας» της μάθησης

Η τάξη πρέπει να εξυπηρετήσει όλους, οπότε η πρόοδος είναι πάντα εκνευριστικά αργή. Ο δάσκαλος μπορεί να αφιερώσει μια ολόκληρη εβδομάδα, επαναλαμβάνοντας μερικές λέξεις που κατάλαβες από την πρώτη μέρα.

Αυτό είναι σαν ο προπονητής να βάζει ολόκληρη την ομάδα κολύμβησης να εξασκεί την ίδια κίνηση κολύμβησης για ένα μήνα. Για όσους είναι ήδη έτοιμοι να κολυμπήσουν ελεύθερα, αυτό είναι αναμφίβολα ένα τεράστιο μαρτύριο και χάσιμο χρόνου, και σιγά σιγά, ο ενθουσιασμός σου εξαντλείται.

3. Το «νησιωτικό» περιβάλλον εξάσκησης

Το πιο μοιραίο είναι: Στην τάξη, σχεδόν δεν έχεις κανέναν πραγματικό συνομιλητή. Οι συμμαθητές σου, όπως κι εσύ, φοβούνται να κάνουν λάθη, και μεταφράζουν προτάσεις με κινεζική νοοτροπία. Οι συζητήσεις σας μοιάζουν περισσότερο με την ολοκλήρωση μιας εργασίας που έδωσε ο δάσκαλος, παρά με μια ειλικρινή ανταλλαγή.

Όταν μαζεύεις το κουράγιο σου και λες μια πιο αυθεντική, πιο σύνθετη πρόταση, αυτό που λαμβάνεις μπορεί να μην είναι εκτίμηση, αλλά ένα κενό βλέμμα από τους συμμαθητές σου, ή ακόμα και ένα «μίλα σαν άνθρωπος» με ύφος. Με τον καιρό, προτιμάς να παραμένεις σιωπηλός.

Πώς να ξεφύγεις από τις παγίδες και να «βουτήξεις» πραγματικά στο νερό;

Λοιπόν, πώς μπορούμε να ξεφύγουμε από αυτή τη δυσχερή θέση και να μάθουμε πραγματικά «κολύμπι»;

Η απάντηση είναι απλή: Βρες τη δική σου «πισίνα» και βούτηξε μέσα.

Μην είσαι πια απλώς ένας «μελετητής» της γλώσσας, άρχισε να γίνεσαι «χρήστης» της. Μετάτρεψε τη γλώσσα από ένα βαρετό μάθημα σε ένα ενδιαφέρον εργαλείο, μια γέφυρα που ενώνει τον κόσμο.

• Αντάλλαξε τα βιβλία γραμματικής με το αγαπημένο σου τραγούδι. Ακούγοντας το ξανά και ξανά, θα ανακαλύψεις ότι οι «σωστοί» τρόποι έκφρασης θα έρθουν από μόνοι τους στο μυαλό σου.
• Αντάλλαξε τα τετράδια ασκήσεων με μια καλή ταινία. Κλείσε τους υπότιτλους και προσπάθησε να νιώσεις τα αληθινά συναισθήματα και το πλαίσιο.
• Μετάτρεψε την απομνημόνευση λέξεων σε πραγματική επικοινωνία. Θυμήσου, ο απώτερος σκοπός της γλώσσας είναι ο διάλογος με «ανθρώπους», όχι με «βιβλία».

Ξέρω, είναι εύκολο στα λόγια, δύσκολο στην πράξη. Δεν έχουμε τόσους πολλούς ξένους γύρω μας, ούτε περιβάλλον για εξάσκηση των προφορικών ανά πάσα στιγμή. Φοβόμαστε να κάνουμε λάθη, φοβόμαστε την αμηχανία.

Ευτυχώς, η τεχνολογία μας έδωσε μια τέλεια λύση.

Φαντάσου αν είχες μια «ιδιωτική πισίνα» στην τσέπη σου; Ένα μέρος όπου μπορείς να επικοινωνείς με ασφάλεια και ευκολία, οποτεδήποτε και οπουδήποτε, με φυσικούς ομιλητές από όλο τον κόσμο. Εδώ, δεν χρειάζεται να ανησυχείς για λάθη, γιατί η Τεχνητή Νοημοσύνη, σαν τον προσωπικό σου προπονητή, θα σε διορθώνει και θα μεταφράζει σε πραγματικό χρόνο, δίνοντάς σου απόλυτη αυτοπεποίθηση.

Αυτό ακριβώς κάνει η Intent. Δεν είναι απλώς ένα εργαλείο συνομιλίας, αλλά μια «πισίνα» γλώσσας φτιαγμένη στα μέτρα σου. Σε κάνει να παρακάμπτεις όλες τις βαρετές θεωρίες και να εισέρχεσαι απευθείας στον πιο ουσιαστικό πυρήνα – την πραγματοποίηση ουσιαστικών συνομιλιών με πραγματικούς ανθρώπους.

Με ένα εργαλείο όπως η Intent, μπορείς εύκολα να βρεις έναν Γάλλο φίλο για να μιλήσετε για ταινίες, ή να ρωτήσεις έναν Αμερικανό φίλο για την πιο πρόσφατη αργκό. Η γλώσσα δεν είναι πλέον ένα θέμα σε μια εξέταση, αλλά το κλειδί σου για να εξερευνήσεις τον κόσμο και να κάνεις φίλους.

Μην μένεις πια στην ξηρά.

Η καλύτερη στιγμή για να μάθεις μια γλώγα είναι πάντα το τώρα. Ξέχασε τους κανόνες και τις εξετάσεις που σου προκαλούν πονοκέφαλο, βρες ένα άτομο ή ένα θέμα που σε ενδιαφέρει πραγματικά, και μετά τόλμησε να πεις την πρώτη σου λέξη.

Θα ανακαλύψεις ότι, όταν η γλώσσα επιστρέφει στην επικοινωνιακή της φύση, δεν είναι καθόλου δύσκολη, αλλά αντίθετα γεμάτη χαρά.

Βούτα τώρα στο νερό, ο κόσμος σε περιμένει.