Μην μαθαίνεις πια ξένες γλώσσες σαν να "αποστηθίζεις ένα μενού", δοκίμασε σαν να "μαθαίνεις να μαγειρεύεις"

Έχεις νιώσει ποτέ έτσι;

Έχεις κατεβάσει πολλές εφαρμογές, έχεις αποθηκεύσει δεκάδες gigabytes υλικού, και τα λεξικά και τα βιβλία με λέξεις έχουν λιώσει από το πολύ διάβασμα. Έχεις την αίσθηση ότι έχεις συσσωρεύσει πληθώρα ουσιαστικών πληροφοριών, σαν συλλέκτης που έχει ταξινομήσει και τακτοποιήσει όλα τα "μέρη" των γλωσσών.

Όμως, όταν έρχεται η ώρα να μιλήσεις πραγματικά, βρίσκεσαι σαν ένας σεφ που έχει το ψυγείο του γεμάτο με κορυφαία υλικά, αλλά δεν ξέρει πώς να ανάψει τη φωτιά. Στο μυαλό σου έχεις ένα σωρό σκόρπιες λέξεις και γραμματικούς κανόνες, αλλά απλά δεν μπορείς να τα συνδυάσεις για να σχηματίσεις μια αυθεντική πρόταση.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ίσως, από την αρχή, να έχουμε παρεξηγήσει το πραγματικό νόημα της εκμάθησης μιας γλώσσας.

Η γλώσσα δεν είναι γνώση, αλλά μια τέχνη

Μας λένε συνεχώς ότι η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας είναι σαν να μαθαίνεις μαθηματικά ή ιστορία, που απαιτεί "μνήμη" και "κατανόηση". Αλλά αυτό ισχύει μόνο κατά το ήμισυ.

Στην πραγματικότητα, το να μάθεις μια γλώσσα μοιάζει περισσότερο με το να μάθεις πώς να μαγειρεύεις ένα εντελώς καινούργιο, εξωτικό πιάτο.

Σκέψου το εξής:

• Οι λέξεις και η γραμματική είναι τα υλικά και τα καρυκεύματα. Πρέπει να τα έχεις, αυτή είναι η βάση. Αλλά το να στοιβάξεις απλώς αλάτι, σάλτσα σόγιας, μοσχάρι και λαχανικά μαζί, δεν θα γίνει αυτόματα ένα νόστιμο πιάτο.
• Τα σχολικά βιβλία και οι εφαρμογές είναι οι συνταγές. Σου λένε τα βήματα και τους κανόνες, κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Όμως, κανένας σπουδαίος σεφ δεν μαγειρεύει αυστηρά ακολουθώντας μια συνταγή. Θα προσαρμόσουν την ένταση της φωτιάς ανάλογα με την αίσθησή τους και θα αυτοσχεδιάσουν προσθέτοντας νέες γεύσεις.
• Η κουλτούρα και η ιστορία είναι η ψυχή αυτού του πιάτου. Γιατί οι άνθρωποι αυτού του τόπου προτιμούν να χρησιμοποιούν αυτό το μπαχαρικό; Ποια γιορτινή ιστορία κρύβεται πίσω από αυτό το πιάτο; Αν δεν γνωρίζεις αυτά, το πιάτο που θα φτιάξεις μπορεί να μοιάζει οπτικά, αλλά ποτέ δεν θα έχει αυτή την "αυθεντική γεύση".

Και το πρόβλημα των περισσότερων από εμάς είναι ότι εστιάζουμε υπερβολικά στο να "συσσωρεύουμε υλικά" και να "αποστηθίζουμε συνταγές", αλλά ξεχνάμε να μπούμε στην κουζίνα, να νιώσουμε με τα χέρια μας, να δοκιμάσουμε, να κάνουμε λάθη.

Φοβόμαστε να κάψουμε το φαγητό, φοβόμαστε ότι βάλαμε πολύ αλάτι, φοβόμαστε μήπως μας κοροϊδέψουν οι άλλοι επειδή δεν μπορούμε καν να ανάψουμε τη φωτιά. Έτσι, προτιμάμε να παραμείνουμε στη ζώνη άνεσής μας, συνεχίζοντας να συλλέγουμε περισσότερες "συνταγές", φανταζόμενοι ότι μια μέρα θα γίνουμε αυτόματα master chef.

Αλλά αυτό δεν θα συμβεί ποτέ.

Από "Συλλέκτης Γλωσσών" σε "Πολιτιστικός Γευσιγνώστης"

Η πραγματική αλλαγή συμβαίνει τη στιγμή που μεταβάλλεις τον τρόπο σκέψης σου: Μην είσαι πια συλλέκτης, προσπάθησε να γίνεις ένας "πολιτιστικός γευσιγνώστης".

Τι σημαίνει αυτό;

1. Το πρώτο βήμα είναι να αγκαλιάσεις την "ατέλεια". Κανένας σεφ δεν μπορεί να φτιάξει ένα τέλειο Beef Wellington την πρώτη φορά. Η πρώτη σου πρόταση σε ξένη γλώσσα, είναι επίσης καταδικασμένη να είναι κομπιαστή και γεμάτη λάθη. Αλλά δεν πειράζει! Είναι σαν το πρώτο αυγό που τηγάνισες – ίσως να κάηκε λίγο, αλλά παρ' όλα αυτά το έφτιαξες με τα χέρια σου, είναι το πρώτο σου βήμα. Αυτή η "αποτυχημένη" εμπειρία είναι πιο χρήσιμη από το να διαβάσεις μια συνταγή δέκα φορές.

2. Από το "τι είναι" στο "γιατί". Μην αποστηθίζεις απλώς πώς λένε "Hello", θέσε στον εαυτό σου την απορία, γιατί χαιρετούν έτσι; Ποια άλλη γλώσσα του σώματος χρησιμοποιούν όταν συναντιούνται; Όταν αρχίσεις να εξερευνάς τις πολιτιστικές ιστορίες πίσω από τη γλώσσα, αυτές οι απομονωμένες λέξεις θα ζωντανέψουν αμέσως και θα αποκτήσουν ψυχή και ζωντάνια. Αυτό που θυμάσαι πια δεν είναι ένα σύμβολο, αλλά μια σκηνή, μια ιστορία.

3. Το πιο σημαντικό: να "γευτείς" και να "μοιραστείς". Όταν το φαγητό είναι έτοιμο, ποια είναι η πιο όμορφη στιγμή; Είναι να το μοιραστείς με φίλους και οικογένεια, βλέποντας την ικανοποίηση στα πρόσωπά τους. Το ίδιο ισχύει και για τη γλώσσα. Ο απώτερος σκοπός της εκμάθησής σου δεν είναι να περάσεις ένα διαγώνισμα, αλλά να δημιουργήσεις μια σύνδεση με ένα άλλο ζωντανό άτομο.

Αυτό ήταν κάποτε το πιο δύσκολο κομμάτι της εκμάθησης – πού να βρεις άτομα για εξάσκηση;

Ευτυχώς, τώρα έχουμε καλύτερες "κουζίνες" και "τραπέζια". Εργαλεία όπως το Lingogram, είναι σαν ένα διεθνές γαστρονομικό στέκι που είναι πάντα ανοιχτό για σένα. Ενσωματώνει ισχυρή AI μετάφραση, επιτρέποντάς σου, ακόμα κι αν οι "μαγειρικές σου ικανότητες" δεν είναι άριστες, να ξεκινήσεις με τόλμη συζητήσεις με φίλους από όλο τον κόσμο.

Δεν χρειάζεται να περιμένεις να γίνεις "τέλειος" για να μιλήσεις. Μπορείς να συζητάς, να μαθαίνεις και να νιώθεις την πιο αληθινή, πιο αυθεντική γεύση της γλώσσας ταυτόχρονα. Αυτό είναι σαν να μαγειρεύεις υπό την καθοδήγηση ενός φιλικού master chef, ο οποίος θα σε βοηθήσει να διορθώσεις τα λάθη σου και θα σου πει τα μυστικά πίσω από το πιάτο.

Έτσι, μην αγχώνεσαι πια κοιτάζοντας το ψυγείο σου γεμάτο "υλικά".

Θεώρησε την εκμάθηση γλωσσών μια γευστική περιπέτεια. Σήμερα, διάλεξε μια "κουζίνα" (γλώσσα) που σε ενδιαφέρει, μπες στην "κουζίνα", άναψε τη φωτιά, ακόμα κι αν είναι μόνο για να δοκιμάσεις να φτιάξεις ένα απλό "αυγό με ντομάτα".

Γιατί δεν αποστηθίζεις ένα βαρετό λεξικό, μα μαγειρεύεις μια εντελώς νέα γεύση για τη ζωή σου.