Νομίζεις πως ο μεγαλύτερος εχθρός σου στις σπουδές στο εξωτερικό είναι η γλώσσα; Λάθος!

Πολλοί άνθρωποι, όταν σκέφτονται να σπουδάσουν στο εξωτερικό, πάντα μια φωνή μέσα τους ρωτάει: «Είμαι πραγματικά κατάλληλος;»

Ανησυχούμε ότι η γλώσσα μας δεν είναι αρκετά καλή, ότι δεν είμαστε αρκετά εξωστρεφείς, φοβόμαστε να γίνουμε σαν ένα φυτό που έχει μεταφυτευτεί και μαραίνεται σε ξένο έδαφος. Στεκόμαστε στην ακτή, κοιτάζοντας τον απέραντο ωκεανό των σπουδών στο εξωτερικό, με λαχτάρα αλλά και φόβο, διστάζοντας να βουτήξουμε.

Τι θα έλεγες όμως αν σου έλεγα ότι το πιο κρίσιμο, για το αν οι σπουδές στο εξωτερικό θα είναι επιτυχημένες ή όχι, δεν ήταν ποτέ το επίπεδο των αγγλικών σου, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό;

Οι σπουδές στο εξωτερικό είναι σαν να μαθαίνεις κολύμπι: το σημαντικό δεν είναι οι κολυμβητικές δεξιότητες, αλλά αν τολμάς να μπεις στο νερό

Φαντάσου, θέλεις να μάθεις να κολυμπάς στη θάλασσα.

Μπορείς να αποστηθίσεις όλα τα βιβλία εκμάθησης κολύμβησης απ' έξω κι ανακατωτά, στην ακτή να εξασκήσεις τις κινήσεις του ελεύθερου και του πρόσθιου τέλεια. Αλλά όσο δεν τολμάς να βουτήξεις στο νερό, ποτέ δεν θα μάθεις.

Οι σπουδές στο εξωτερικό είναι αυτός ο ωκεανός, και η γλωσσική ικανότητα, είναι απλώς η κολυμβητική σου δεξιότητα.

Οι άνθρωποι που πραγματικά «δεν είναι κατάλληλοι» για σπουδές στο εξωτερικό, δεν είναι αυτοί που έχουν ανώριμες «κολυμβητικές δεξιότητες», αλλά αυτοί που στέκονται στην ακτή, και ποτέ δεν θέλουν να βραχούν. Φοβούνται τα παγωμένα νερά (πολιτισμικό σοκ), ανησυχούν μήπως η κολυμβητική τους στάση δεν είναι ωραία (φοβούνται να μην ντροπιαστούν), ή ακόμη και δεν ξέρουν καν γιατί πρέπει να μπουν στο νερό (ασαφείς στόχοι).

Μένουν στην άνετη αμμουδιά, βλέποντας τους άλλους να πλέουν στα κύματα, τελικά δεν μαθαίνουν τίποτα, γυρίζοντας σπίτι γεμάτοι άμμο.

Αυτοί που πραγματικά επιστρέφουν με γεμάτα χέρια, είναι αυτοί που βουτούν γενναία. Ίσως πνιγούν (πουν κάτι λάθος), ανατραπούν από τα κύματα (αντιμετωπίσουν δυσκολίες), αλλά ακριβώς μέσα από τις συνεχείς προσπάθειες, νιώθουν την άνωση του νερού, μαθαίνουν να χορεύουν με τα κύματα, και τελικά ανακαλύπτουν τον υπέροχο, πολύχρωμο νέο κόσμο κάτω από την επιφάνεια.

Επομένως, ο πυρήνας του προβλήματος άλλαξε. Δεν είναι «Είμαι αρκετά καλός;», αλλά «Τολμώ να βουτήξω;»

Πώς να μεταμορφωθείς από «παρατηρητής στην ακτή» σε «γενναίο κολυμβητή»;

Αντί να παραθέτουμε μια σειρά από αρνητικές ταμπέλες τύπου «ακατάλληλος για σπουδές στο εξωτερικό», ας δούμε καλύτερα πώς σκέφτεται ένας γενναίος «κολυμβητής».

1. Αγκάλιασε τα κύματα, αντί να παραπονιέσαι για τη θερμοκρασία του νερού

Οι άνθρωποι στην ακτή θα παραπονιούνται: «Το νερό είναι πολύ κρύο! Τα κύματα είναι πολύ μεγάλα! Είναι εντελώς διαφορετικά από την πισίνα του σπιτιού μας!» Νομίζουν ότι οι τουαλέτες στο εξωτερικό είναι βρώμικες, το φαγητό ξένο, οι συνήθειες των ανθρώπων περίεργες.

Ο κολυμβητής όμως καταλαβαίνει: Αυτό είναι το πώς είναι πραγματικά ο ωκεανός.

Δεν θα περιμένουν από τον ωκεανό να αλλάξει για χάρη τους, αλλά μαθαίνουν να προσαρμόζονται στον ρυθμό της θάλασσας. Αν η ασφάλεια δεν είναι καλή, μαθαίνουν να προστατεύουν τον εαυτό τους. Αν δεν συνηθίζουν το φαγητό, πάνε σε ασιατικά σούπερ μάρκετ και μαγειρεύουν μόνοι τους. Ξέρουν ότι η προσαρμογή δεν είναι υποχώρηση, αλλά το πρώτο μάθημα επιβίωσης σε ένα νέο περιβάλλον. Σεβόμενοι τους κανόνες αυτού του ωκεανού, μόνο τότε μπορείς να τον απολαύσεις πραγματικά.

2. Πρώτα να «κινείσαι», μετά να «είσαι κομψός»

Πολλοί άνθρωποι δεν τολμούν να μιλήσουν μια ξένη γλώσσα, σαν να φοβούνται μην τους κοροϊδέψουν για την ακατάλληλη κολυμβητική τους στάση. Πάντα θέλουμε να περιμένουμε μέχρι η γραμματική και η προφορά να είναι τέλειες πριν αρχίσουμε να μιλάμε, με αποτέλεσμα να είμαστε «αόρατοι» στην τάξη για ένα ολόκληρο εξάμηνο.

Κοίτα τους συμφοιτητές από τη Νότια Αμερική: ακόμα κι αν η γραμματική τους είναι χάλια, τολμούν να μιλήσουν δυνατά και με αυτοπεποίθηση. Είναι σαν ανθρώπους που μόλις μπήκαν στο νερό, δεν νοιάζονται για τη στάση, απλώς κωπηλατούν με μανία. Το αποτέλεσμα; Προοδεύουν πιο γρήγορα από όλους.

Να θυμάσαι, στη ζώνη μάθησης, το «να κάνεις λάθη» δεν είναι ντροπή, αλλά ο μόνος δρόμος για την ανάπτυξη. Ο στόχος σου δεν είναι να κολυμπήσεις σε επίπεδο Ολυμπιονίκη από την πρώτη μέρα, αλλά πρώτα να αρχίσεις να κινείσαι, να μην βυθιστείς.

Αν πραγματικά φοβάσαι να μιλήσεις, ίσως είναι καλύτερο να βρεις πρώτα ένα «σωσίβιο». Για παράδειγμα, μια εφαρμογή συνομιλίας όπως το Lingogram. Η ενσωματωμένη της τεχνητή νοημοσύνη με άμεση μετάφραση μπορεί αρχικά να σε βοηθήσει να βρεις το θάρρος να επικοινωνήσεις με ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Μπορεί να σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τον φόβο της επικοινωνίας, και αφού αποκτήσεις αυτοπεποίθηση, να αφήσεις σιγά-σιγά το «σωσίβιο» και να κολυμπήσεις πιο μακριά μόνος/η σου.

3. Να ξέρεις προς ποιο τοπίο θέλεις να κολυμπήσεις

Κάποιοι σπουδάζουν στο εξωτερικό απλώς επειδή «όλοι το κάνουν» ή «θέλουν να μάθουν καλά αγγλικά». Αυτό είναι σαν κάποιος να βουτάει στη θάλασσα αλλά δεν ξέρει πού να κολυμπήσει. Είναι εύκολο να περιστρέφεται στο ίδιο σημείο, να νιώθει χαμένος, και τελικά να σκαρφαλώσει πίσω στην ακτή εξαντλημένος.

Ένας έξυπνος κολυμβητής, ξέρει τον στόχο του πριν μπει στο νερό.

«Θέλω να μάθω καλά αγγλικά, για να μπορώ να κατανοώ τις τελευταίες τεχνολογικές εργασίες.» «Θέλω να ζήσω διαφορετικές κουλτούρες, για να σπάσω τα δικά μου στερεότυπα σκέψης.» «Θέλω να αποκτήσω αυτό το πτυχίο, για να εισέλθω σε έναν συγκεκριμένο κλάδο μετά την επιστροφή μου στη χώρα.»

Οι σαφείς στόχοι, είναι ο φάρος σου στον απέραντο ωκεανό. Σου δίνουν το κίνητρο να επιμένεις όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες, σε κάνουν να ξέρεις ότι κάθε τι που κάνεις, προχωρά προς το τοπίο των ονείρων σου.

Δεν είσαι «ακατάλληλος», απλώς χρειάζεσαι μια «απόφαση»

Σε τελική ανάλυση, δεν υπάρχουν στον κόσμο άνθρωποι εκ φύσεως «κατάλληλοι» ή «ακατάλληλοι» για σπουδές στο εξωτερικό.

Οι σπουδές στο εξωτερικό δεν είναι μια εξέταση προσόντων, αλλά μια πρόσκληση για αυτο-αναμόρφωση. Το μεγαλύτερο όφελός τους είναι να σου δώσουν μια ευκαιρία να διαλύσεις όλες τις αρνητικές φαντασιώσεις που είχες για τον εαυτό σου στο παρελθόν, να ανακαλύψεις έναν πιο δυνατό, πιο ευέλικτο εαυτό που ούτε εσύ ο ίδιος δεν γνώριζες.

Επομένως, μην αναρωτιέσαι πια «Είμαι κατάλληλος;» Ρώτησε τον εαυτό σου: «Εγώ, τι άνθρωπος θέλω να γίνω;»

Αν λαχταράς την αλλαγή, λαχταράς να δεις έναν πιο ευρύ κόσμο, τότε μην διστάζεις πια.

Αυτή η θάλασσα, σε περιμένει.