Zergatik geratzen da zure atzerriko hizkuntzen ikaskuntza beti "geldiune-aldi" batean?

Zu ere horrela zabiltza?

Hizkuntza berri bat ikasten hasi zinenean, gogotsu zinen, egunero jarduten zinen, hitzak memorizatzen, bideoak ikusten, eta aurrerapen azkarra egiten ari zinela sentitzen zenuen. Baina hilabete batzuk igaro ondoren, hasierako gogo hori desagertu zen, eta "geldiune-aldi" batean harrapatuta zeundela jabetu zinen —hitz berriak ikasi eta berehala ahaztu egiten zenizkizun, gramatika-puntuak ikasi arren ez zenizkizun erabiltzen, eta hitz egin nahi zenukeenean, aurpegia gorri-gorri jarrita ere ez zenuen esaldi osorik esateko gai izaten.

Hizkuntza ikaskuntza, hasierako amodio gozotik, borroka gogor eta bakarti bihurtu zen.

Non dago arazoa? Ez al duzu nahikoa ahalegin egiten? Edo ez al duzu hizkuntzetarako dohainik?

Ez bata ez bestea. Arazoa da "norberaren sukaldean bakarrik" egosten aritu zarela beti.

Zure ikaskuntza-geldiunea, sukaldari baten "sormenaren lehortea" bezalakoa da.

Imajinatu sukaldari bat zarela. Hasieran, errezeta-liburuei jarraituz, tomate-arrautza nahaskia eta cola-oilasko hegalak prestatzen ikasi zenuen. Egunero egiten zenituen plater horiek, eta gero eta trebeagoa bihurtu zinen.

Baina berehala aspertu zinen. Zure familia ere aspertu zen. Berritu nahi zenuen, baina konturatu zinen zure sukaldean espezie gutxi batzuk besterik ez zeudela, eta hozkailuan ere osagai berberak. Zenbat ahalegin egin arren, "betiko hiru platerak" bakarrik presta zenezakeen. Hau da zure "geldiune-aldia".

Une horretan, esperientzia handiko sukaldari batek esan zizun: "Ez ibili sukaldean temati, zoaz 'elikagai-azokara' paseo bat ematera."

Erdi sinetsi eta erdi zalantzan joan zinen. A, mundu berri bat ireki zen!

Inoiz ikusi gabeko espeziak ikusi zenituen, eta fruitu exotikoen usain gozoa sentitu. Saltzaileak emandako Mexikoko pipermina probatu zenuen, eta mingaina lokartu zitzaizun hain zegoen pikante, baina horrek ere burua argitu zizun —ai, pikanteak hainbeste maila zituen! Inguruko andre zahar batek sustrai arraro batekin salda nola prestatu eztabaidatzen entzun zenuen, eta itsaski saltzaileari arrain freskoena nola aukeratu galdetu zenion.

Ez zenuen gauza askorik erosi beharrik ere izan, ingurune bizi eta informazioz beteta honetan buelta bat emanda bakarrik, etxera itzultzean, zure burua errezeta eta inspirazio berriz beteta zegoen.

Hizkuntza ikaskuntzarekin ere berdin gertatzen da.

Gehienon ikaskuntza, norberaren sukaldea bakarrik zaintzen duen sukaldariaren antzekoa da. Irakasle-liburu batzuk eta aplikazio batzuk ditugu, eta egunero errepikatzen ditugu "hitzak memorizatu, ariketak egin" bezalako "betiko hiru gauzak". Hori, jakina, garrantzitsua da, baina horiek bakarrik baldin badituzu, laster aspertu eta bakarti sentituko zara, eta azkenean motibazioa galduko duzu.

Benetako aurrerapena ez datza "gehiago eta gogorrago sukaldatzean", baizik eta ausardiaz "sukaldetik" ateratzean, eta hizkuntza ikasleena den "mundu mailako elikagai-azoka" zaratatsu eta bizi hori bisitatzean.

Nola irten "sukaldetik" eta aurkitu zure "mundu mailako elikagai-azoka"?

"Merkatu" hau ez da leku zehatz bat, baizik eta pogoera ireki bat eta metodo bat. Ohiko gauzak hautsi eta inspirazioa pizten duten pertsona eta gauzekin harremanetan jartzea esan nahi du, nahiz eta itxuraz "alferrikakoak" izan.

1. "Menuan" ez duzun "plater bat" probatu

Demagun ingelesa ikasten ari zarela, eta "Swahili hizkuntza nola ikasi" gaiari buruzko hitzaldi bat ikusten duzula. Zure lehen erreakzioa honakoa izan daiteke: "Zer lotura du honek nirekin?"

Ez pasatu azkar. Hori txinatar sukaldari bat saltsa frantsesak dastatzera joatea bezalakoa da. Agian ez duzu berehala ikasiko frantses janaria prestatzen, baina baliteke zaporeak konbinatzeko logika guztiz berri bat ikastea, inoiz pentsatu ez duzun osagaien konbinazio modu bat.

Zoaz entzutera beste batzuek nola ikasten duten sistema guztiz ezberdina duen hizkuntza bat. Zer memoria-metodo bitxi erabili zituzten? Nola ulertu zuten zure ama-hizkuntzarekiko guztiz ezberdina den kultura bat? Itxuraz "loturarik gabeko" informazio horrek, askotan, tximista baten moduan, zure pentsamendu-molde finkoak apurtu eta ikasten ari zaren hizkuntza ikuspegi berri batetik aztertzen lagunduko dizu.

2. Aurkitu zure "mintzakideak" eta "sukaldari-lagunak"

Bakarrik jatea bakartia da, eta bakarrik sukaldatzea ere aspergarria. Hizkuntza ikaskuntzaren etsairik handiena bakardadea da.

Zure "mintzakideak" aurkitu behar dituzu —zu bezala hizkuntzekiko grina dutenak. Haiekin batera, ikaskuntzako pozak eta frustrazioak partekatu ditzakezu, elkarren "errezeta esklusiboak" (ikasketa-baliabideak eta teknikak) trukatu, eta elkarren "sukaldaritza-trebetasunak" (hizkuntza-truke ariketak eginez) "dastatu" ere bai.

Mundu osoan zu bezala jende asko dagoela, bide berean elkarrekin aurrera egiten, konturatzen zarenean, irakasle-liburu batek ere eman ezin duen berotasun eta pertenentzia sentimendu hori sentituko duzu.

Non aurkitu, bada, "sukaldari-lagun" horiek? Lineako komunitateak eta hizkuntza-truke ekintzak aukera onak dira. Baina benetako erronka da, Brasilgo "sukaldari-lagun" bat aurkitzen duzunean, txinera ikasi nahi duena, nola komunikatuko zarete?

Lehen, agian, alderdietako batek hizkuntza-maila nahiko ona izatea beharrezkoa zen. Baina orain, teknologiak bide labur bat eman digu. Esate baterako, Lingogram bezalako tresna bat, AI itzulpena duen txat-aplikazio bat da, eta munduko edozein txokotako jendearekin ia oztoporik gabe komunikatzeko aukera ematen dizu. Horrek "mundu mailako elikagai-azokan" itzultzaile pertsonal bat alboan izatea bezalakoa da. Ideiak eta kulturak trukatzera bideratu zaitezke, eta ez gramatikan eta lexikoan trabatu.

3. Ausardiaz galdetu "saltzaileei"

Elikagai-azokan, jende azkarrena beti galdera egiten jarraitzen duena izaten da. "Nola prestatu daiteke hau goxo-goxo, nagusi?" "Zer desberdintasun dago honen eta horren artean?"

Zure ikaskuntza-komunitatean ere, "galderazalea" izan. Ez izan beldurrik zure galderak tontoak iruditzeko. Zuk topatzen duzun geldiune bakoitzean, milaka pertsona egon dira berdina topatu dutenak. Zuk egiten duzun galdera bakoitzak, zeure buruari argitzen laguntzeaz gain, ahoa irekitzera ausartzen ez diren "ikusleei" ere lagun diezaieke.

Gogoratu, hizkuntza ikaskuntzaren "mundu mailako elikagai-azokan", "saltzaile" (aditu eta beterano) gogotsuak eta "bezero" (ikasketa-lagun) atseginak daude, eta guztiak pozik partekatzen dute. Egin behar duzun gauza bakarra, hitz egitea da.

Beraz, zure hizkuntza ikaskuntza geldi geratu dela sentitzen baduzu, ez ezazu zeure burua gehiago "hitzak gogorrago memorizatzera" behartu.

Saiatu eskuetan duzun "koilara" uzten, irten zure "sukalde" ezagun horretatik, eta zoaz zure "mundu mailako elikagai-azoka" aurkitzera.

Zoaz inoiz pentsatu ez duzun "plater bat" probatzera, "errezeta" trukatzeko gai izango zaren "sukaldari-lagun" bat ezagutzera, eta ausardiaz galdetu zure barneko zalantzak.

Konturatuko zara, benetako hazkuntza, sarritan, ohiko gauzak apurtu eta ezezaguna besarkatzen duzun une horretan gertatzen dela.