Zergatik jarraitzen duzu "mutu" 10 urtez ingelesa ikasi eta gero?

Gure inguruan, badirudi denok dugula horrelako lagun bat (edo, agian, gu geu gara lagun hori):

Lehen Hezkuntzatik unibertsitatera, ingeleseko klasetara beti joan da, hiztegi-liburu ugari buruz ikasi ditu, eta gramatika-arauak ezin hobeto ezagutzen ditu. Baina atzerritar bat aurrean duenean, bat-batean "mutu" geratzen da, luzaroan pentsatu eta gero, "Hello, how are you?" baldar bat baino ezin du atera.

Ezinbestean galdetzen diogu geure buruari: zergatik, hainbeste denbora eman ondoren, ezin dugu oraindik hizkuntza bat ondo ikasi? Ez al dugu hizkuntzarako talenturik?

Ez, arazoa ez zaude zugan, hizkuntzak ikasteko gure moduan baizik.

Ez zara igerian ikasten ari, lehorrean igeriketa-eskuliburua buruz ikasten baizik

Imajinatu igerian ikasi nahi duzula.

Baina zure entrenatzaileak ez zaitu uretara sartzen, baizik eta "Igeriketa Teoriaren Bilduma" izeneko liburu lodi bat ematen dizu. Egunero klasean uraren flotagarritasun-printzipioak buruz ikas ditzazun eskatzen dizu, igeriketa-estilo desberdinen angeluak eta indarra egiteko teknikak azter ditzazun, eta gero aldian-aldian azterketak egiten dizkizu, "crawl estiloaren 28 funtsezko puntuak" buruz idazteko.

Liburu hori ezin hobeto ikasi duzu, eta teoria-azterketetan beti lortu duzu puntuazio maximoa. Baina egun batean, norbaitek uretara bultzatzen zaituenean, izu-ikaraz konturatzen zara –ez dakizula igeri egiten, eta gainera, berehala hondoratuko zinatekeela.

Hau zentzugabea dirudi, ezta?

Baina horixe da, hain zuzen ere, gehienok eskoletan hizkuntzak ikasteko erabiltzen dugun modua. Ez dugu hizkuntza "erabiltzen", hizkuntza "aztertzen" besterik ez dugu egiten.

Hizkuntza fisika edo historia bezalako ikasgai bat balitz bezala hartzen dugu, buruz ikasteari eta azterketei soilik erreparatuz, eta bere funtziorik garrantzitsuena ahaztuz: komunikazioa eta konexioa. Lehorrean igeriketa-eskuliburua buruz ikasi duen pertsona horren antza dugu, inoiz ez baitugu uraren tenperatura benetan sentitu.

Klaseko ikaskuntzaren "hiru tranpa nagusiak"

"Lehorrean igerian ikasteko" eredu horrek, agortu egiten zaituzten hiru tranpa nagusitan eroraraziko zaitu:

1. Gramatika-arau "aspergarriak"

Klasean, denbora asko ematen dugu gramatika aztertzen, laborategi batean tximeleta-ale bat aztertzen dugun bezala. Badakigu zer den orainaldi burutu jarraitua eta zer den subjuntiboa, baina ez dakigu nola erabili modu naturalean benetako elkarrizketetan.

Benetako hizkuntza-adituek ez dituzte arauak buruz ikasten, "hizkuntza-sena" erabiltzen dute —guk txineraz hitz egitean, adibidez, inoiz ez dugu pentsatzen gramatika-osagaietan. Hizkuntza-sena hori "murgiltze" handitik dator, igerilari batek uren mugimendua senaz sentitzen duen bezala, buruan flotagarritasun-formulak kalkulatu beharrean.

2. "Dordoka-abiadurako" ikasketa-erritmoa

Klasean denak zaindu behar dira, beraz, aurrerapena beti desesperagarriki motela da. Irakasleak aste oso bat eman dezake zuk lehen egunean ulertu zenituen hitz batzuk behin eta berriz azaltzen.

Entrenatzaileak igeriketa-talde osoari hilabete bat ematen utziko balio bezala da, igeriketa-mugimendu bera behin eta berriz entrenatzeko. Igeri egiteko prest daudenentzat, hau zalantzarik gabe tortura handia eta denbora-galera da, eta pixkanaka, gogoa galtzen joango zara.

3. "Uharte-itxurako" praktika-ingurunea

Punturik kaltegarriena zera da: klasean ia ez duzu benetako elkarrizketa-kiderik. Zure ikaskideak, zu bezala, beldur dira gaizki hitz egiteko, eta txinatar pentsamoldetik itzultzen dituzte esaldiak. Zuen elkarrizketak irakasleak jarritako zeregin bat betetzea dirudite, eta ez bihotzez egindako elkartruke bat.

Ausartzen zarenean esaldi jatorragoa eta konplexuagoa esatera, agian ez duzu miresmenik jasoko, baizik eta ikaskideen begirada nahasiak, edo are, "hitz normalak erabili!" zioen begirada zakarra. Denbora aurrera joan ahala, nahiago duzu isilik egon.

Nola irten tranpetatik eta benetan "uretara jauzi egin"?

Beraz, nola atera gaitezke egoera zail honetatik eta benetan "igerian ikasi"?

Erantzuna erraza da: aurkitu zure "igerilekua", eta salto egin.

Ez izan hizkuntzaren "ikertzaile" soilik, hasi hizkuntzaren "erabiltzaile" izaten. Hizkuntza ikasgai aspergarri bat izatetik, tresna dibertigarri bat bihurtu, mundua lotzen duen zubi bat.

• Gramatika-liburuak gustuko dituzun abestiengatik aldatu. Asko entzuten badituzu, konturatuko zara adierazpen "zuzenak" berez etorriko zaizkizula burura.
• Ariketa-koadernoak film on batengatik aldatu. Azpidatziak itzali, eta saiatu benetako emozioak eta testuingurua sentitzen.
• Hitzak buruz ikastea benetako elkarrizketa bihurtu. Gogoan izan, hizkuntzaren azken helburua "pertsonekin" hitz egitea da, eta ez "liburuekin".

Badakit, esatea erraza da, egitea zaila. Gure inguruan ez dago hainbeste atzerritar, eta ez dugu ahozkoa edonon praktikatzeko ingurunerik. Akatsak egiteko beldur gara, eta lotsa sentitzeko.

Zorionez, teknologiak irtenbide ezin hobea eskaini digu.

Imajinatu zure poltsikoan "igerileku pribatu" bat edukiko bazenu? Mundu osoko bertako hiztunekin edozein unetan eta edozein lekutan segurtasunez eta erraz komunikatzeko aukera ematen dizun leku bat. Hemen, ez duzu akatsak egiteaz kezkatu beharrik, adimen artifizialak (AI) zure entrenatzaile pertsonalak bezala lagunduko dizulako, denbora errealean zuzenduz eta itzuliz, erabateko konfiantza emanez.

Hori da, hain zuzen ere, Intent egiten ari dena. Ez da txat-tresna bat bakarrik, zuretzako neurrira egindako hizkuntza "igerileku" bat ere bada. Teoria aspergarri guztiak saltatzeko aukera ematen dizu, eta zuzenean oinarrizko fasera sartzeko: benetako pertsonekin elkarrizketa esanguratsuak izateko.

Intent bezalako tresna batekin, erraz aurkitu dezakezu lagun frantziar bat filmez hitz egiteko, edo lagun amerikar bati azken kale-hizkuntzari buruz galdetzeko. Hizkuntza ez da jada azterketa-paper bateko galdera bat, mundua esploratzeko eta lagunak egiteko giltza baizik.

Ez ibili gehiago lehorrean zalantzan.

Hizkuntzak ikasteko garairik onena beti da orain. Ahaztu buruko mina eragiten dizuten arau eta azterketak, aurkitu benetan interesatzen zaizun pertsona edo zerbait, eta ausartu zaitez lehen hitza esatera.

Konturatuko zara, hizkuntzak komunikazioaren funtsa berreskuratzen duenean, ez dela batere zaila, eta dibertsioz betea dagoela.

Salto egin uretara orain, mundua zure zain dago.