چرا لغات انگلیسی اینقدر "نامنظم" هستند؟ معلوم شد که یک "رستوران غذاهای ملل" است!
آیا تا به حال حس کرده‌اید که حفظ کردن لغات انگلیسی چقدر کار دردناکی است؟
گاهی کلمات ساده و مستقیمی مثل house و man هستند، و گاهی هم کلماتی مثل government و army که خیلی "پیشرفته" به نظر می‌رسند. و البته آن "عجیب‌غریب"هایی که هیچ قاعده و قانونی در املا و تلفظ ندارند، بماند. ما همیشه فکر می‌کنیم انگلیسی به عنوان یک "زبان بین‌المللی" باید "خالص" باشد، اما چرا یادگیری آن مثل یک "آش شله‌قلم‌کار" به نظر می‌رسد؟
مشکل همینجاست. ما در مورد انگلیسی یک سوءتفاهم بزرگ داریم.
در واقع، انگلیسی اصلاً یک زبان "خالص" نیست. بیشتر شبیه یک رستوران "غذاهای ملل" است که همه چیز را در خود جای داده است.
در ابتدا، فقط یک میخانه کوچک محلی و ساده بود
تصور کنید، این "رستوران انگلیسی" وقتی تازه شروع به کار کرده بود، فقط یک میخانه ژرمنی بود که غذاهای محلی و خانگی می‌فروخت. منویش خیلی ساده بود، پر از لغات محلی و اساسی، مثل man (مرد), house (خانه), drink (نوشیدن), eat (خوردن). این کلمات هسته اصلی و پایه و اساس انگلیسی را تشکیل می‌دهند.
حتی در آن زمان هم، این میخانه کوچک شروع به "قرض گرفتن" از همسایگانش کرده بود. "رستوران امپراتوری روم" قدرتمند همسایه، چیزهای "مدرن‌تری" آورد، و به این ترتیب، لغات "وارداتی" مثل wine (شراب) و cheese (پنیر) به منو اضافه شد.
"سرآشپز فرانسوی" که همه چیز را تغییر داد
آنچه که واقعاً این رستوران را دگرگون کرد، یک "تصاحب مدیریتی" بود.
حدود ۱۰۰۰ سال پیش، یک "سرآشپز فرانسوی" بسیار ماهر و خوش‌ذوق، به همراه تیمش، با شکوه تمام این میخانه کوچک را به دست گرفت. این همان "فتح نورمن" معروف در تاریخ است.
مدیران جدید، اشراف‌زادگان فرانسوی‌زبان بودند. آن‌ها غذاهای محلی و "ساده" قبلی را نمی‌پسندیدند. بنابراین، کل منوی رستوران از نو نوشته شد.
تمام لغات "پیشرفته" مربوط به قانون (justice, court)، دولت (government, parliament)، ارتش (army, battle) و هنر (dance, music)، تقریباً همگی با کلمات فاخر فرانسوی جایگزین شدند.
جالب‌ترین پدیده اینجا رخ داد:
حیواناتی که کشاورزان در مزرعه پرورش می‌دادند، هنوز با کلمات قدیمی خود نامیده می‌شدند: cow (گاو), pig (خوک), sheep (گوسفند).
اما به محض اینکه این حیوانات به غذای لذیذ تبدیل می‌شدند و سر میز اشراف می‌آمدند، نامشان بلافاصله به کلمات "مدرن" فرانسوی "ارتقا" پیدا می‌کرد: beef (گوشت گاو), pork (گوشت خوک), mutton (گوشت گوسفند).
از آن پس، منوی این رستوران چند لایه شد؛ هم غذاهای ساده برای مردم عادی داشت، هم غذاهای مجلل برای اشراف. لغات این دو زبان برای صدها سال در یک دیگ پخته شدند.
منوی "غذای ملل" امروز
هزاران سال توسعه، این رستوران به طور مداوم مواد اولیه و غذاهای جدیدی را از "آشپزخانه‌های" سراسر جهان وارد کرده است. طبق آمار، امروزه بیش از ۶۰٪ لغات انگلیسی "وارداتی" هستند و کلمات واقعاً "بومی" و اصیل در اقلیت قرار دارند.
این نه تنها "نقص" انگلیسی نیست، بلکه دقیقاً قوی‌ترین نقطه قوت آن است. همین ویژگی "ادغام و جذب بی‌نظیر" است که دایره لغات آن را بی‌نهایت وسیع، قدرت بیانش را فوق‌العاده غنی کرده و در نهایت آن را به یک زبان جهانی تبدیل کرده است.
دیدگاه خود را تغییر دهید تا یادگیری انگلیسی جذاب شود
پس، دفعه بعد که از حفظ کردن لغات سردرد گرفتید، بد نیست دیدگاهتان را عوض کنید.
دیگر لغات انگلیسی را به عنوان مجموعه‌ای از نمادهای بی‌نظم و ترتیب، به طور طوطی‌وار حفظ نکنید. آن را به عنوان یک منوی "غذاهای ملل" ببینید و سعی کنید "داستان منشأ" هر کلمه را کشف کنید.
وقتی یک کلمه جدید می‌بینید، می‌توانید حدس بزنید:
- این کلمه از "آشپزخانه" ساده "ژرمنی" آمده یا از "آشپزخانه مجلل" "فرانسوی"؟
- آیا به نظر ساده و مستقیم می‌رسد، یا رگه‌ای از "اصالت" در آن هست؟
وقتی با این "ذهنیت کاوشگرانه" شروع به یادگیری کنید، خواهید دید که بین کلمات به ظاهر بی‌ربط، در واقع یک تاریخچه جذاب و پرفراز و نشیب پنهان شده است. یادگیری دیگر یک حفظ کردن خسته‌کننده نیست، بلکه یک ماجراجویی جذاب است.
در گذشته، ادغام زبان‌ها به صدها سال زمان و حتی جنگ و فتح نیاز داشت. اما امروز، هر یک از ما به راحتی می‌توانیم با جهان ارتباط برقرار کنیم و ادغام فکری خود را بیافرینیم.
با کمک ابزارهایی مانند Intent، دیگر لازم نیست منتظر تغییر و تحولات تاریخ باشید. قابلیت ترجمه هوش مصنوعی داخلی آن، به شما امکان می‌دهد در لحظه با افراد در هر گوشه از جهان گفتگو کنید و در یک چشم به هم زدن موانع زبانی را از بین ببرید. این مانند داشتن یک مترجم همراه است که به شما امکان می‌دهد آزادانه هر نوع تبادل فرهنگی را آغاز کنید.
ذات زبان، ارتباط است، چه در گذشته و چه در حال.