Bakit Laging "Okay" ang Sagot ng Iyong Thai na Kasamahan, Pero Wala Namang Kasunod?

Naranasan mo na ba ang ganitong sitwasyon?

Masigla kang naghain ng panukala sa iyong Thai na kasamahan o business partner. Ngumiti ang kabilang panig at tumango, magalang na nagsabi ng "Okay" (ครับ/ค่ะ, krap/ka). Sa isip mo, "Ayos! Tapos na ito!"

Ngunit, lumipas ang ilang araw, walang anumang pag-usad ang proyekto. Nang tanungin mo ulit, ngiti pa rin ng walang malay ang isinalubong niya. Nagsimula kang magduda: Pinagloloko lang ba nila ako? O hindi lang talaga nila naintindihan?

Huwag magmadali sa paghuhusga. Hindi mo siguro nakasalamuha ang isang empleyadong "hindi maaasahan," kundi hindi mo lang naibaling sa tamang "cultural channel" ang iyong sarili.

Ang Tunay na Kodigo ng Komunikasyon, Nakatago Higit sa Wika

Madalas nating iniisip na kapag magaling ka sa isang banyagang wika, hawak mo na ang unibersal na susi sa komunikasyon. Ngunit isang nangungunang cross-cultural consultant ang nagbahagi ng isang mahalagang insight: Ang wika ay panlabas lang na bahagi ng komunikasyon; ang tunay na kodigo ay nakatago sa kultura.

Isipin mo, ang komunikasyon ay parang pakikinig sa radyo.

Mayroon kang high-end na radyo (ang iyong kakayahan sa wika) na kayang tumanggap ng iba't ibang signal (mga salita at pangungusap). Ngunit kung hindi mo alam kung saang "channel" nagbo-broadcast ang kabilang panig, ang maririnig mo ay ingay lamang, o kaya'y lubos kang magkakamali ng intindi.

Sa Thailand, ang pangunahing cultural channel na ito ay tinatawag na “เกรงใจ” (Kreng Jai).

Mahirap direktang isalin ang salitang ito; pinagsasama nito ang iba't ibang kahulugan tulad ng "pag-unawa, paggalang, pag-iwas mang-abala sa iba, at pagrespeto." Sa ganitong kultural na kapaligiran, ang direktang pagtanggi o pagpapahayag ng pagtutol ay itinuturing na napakawalang-galang, o kahit na agresibo.

Kaya, kapag sinabi ng iyong Thai na kasamahan ang "Okay (krap/ka)," sa kanilang "Kreng Jai" channel, ang tunay na kahulugan nito ay:

"Narinig ko, natanggap ko ang iyong mensahe." (Ngunit hindi ito nangangahulugang sumasang-ayon ako)
"Ayokong ipahiya ka, kaya magalang akong sumasagot sa iyo muna." (Kung magagawa ba ito, kailangan kong balikan at pag-isipan pa)
"May ilang akong alalahanin, ngunit hindi angkop sabihin ito nang direkta ngayon."

Nakikita mo? Ang akala mong "Oo," ay "Nakatanggap ng Mensahe" lang pala. Malinaw na iisa ang wika ninyo, ngunit parang nabubuhay kayo sa dalawang magkaibang mundo.

Paano Maitututok sa Tamang "Cultural Channel"?

Kung gayon, paano masisira ang "magalang na katahimikan" na ito at marinig ang tunay na niloloob? Ang consultant na iyon ay nagbahagi ng isang kaso na ginawa niya para sa isang malaking airline.

Ang mga dayuhang ehekutibo ng kumpanyang ito ay nakaranas din ng parehong problema: Paulit-ulit nilang sinasabi na "laging bukas ang pinto ng aking opisina," ngunit ang mga lokal na empleyado ay hindi kailanman kusang nagbibigay ng feedback tungkol sa problema. Pakiramdam ng mga ehekutibo, kulang ang kagustuhan ng mga empleyado na makipag-ugnayan.

Ngunit agad itinuro ng consultant: Ang problema ay hindi sa mga empleyado, kundi sa paraan ng komunikasyon.

Para sa mga empleyadong malalim na naimpluwensyahan ng kulturang "Kreng Jai," ang direktang pagpasok sa opisina ng amo para "magbigay ng opinyon" ay isang malaking panganib. Natatakot silang ipahiya ang kanilang amo, at nag-aalala rin silang madamay sa gulo.

Kaya, nagtatag ang consultant ng isang anonymous na channel ng feedback. Maaaring ipahayag ng mga empleyado ang anumang problema, alalahanin, o mungkahi sa pamamagitan ng ligtas na "butas ng puno" na ito. Pagkatapos itong ayusin ng consultant, sabay-sabay niya itong iuulat sa pamamahala.

Ang resulta? Dumagsa ang mga feedback na parang alon. Ang mga problemang dating natatakpan ng "katahimikan," isa-isa ay lumitaw sa ibabaw.

Ang kwentong ito ay nagtuturo sa atin ng tatlong simpleng tip sa pag-tune ng channel:

Matutong "makinig" sa katahimikan. Sa kulturang Thai, ang katahimikan at pag-aatubili ay hindi nangangahulugang "walang ideya," kundi isang malakas na senyales na nangangahulugang "may problema rito, at kailangan mong bigyan ng pansin at solusyon." Kapag nananahimik ang kabilang panig, ang dapat mong gawin ay hindi magmadali, kundi lumikha ng mas ligtas na kapaligiran, at gumamit ng mas malumanay na paraan upang malaman ang kanilang mga alalahanin.
Gumawa ng ligtas na "butas ng puno" (safe space). Sa halip na hilingin sa mga empleyado na maging "matapang," mas mainam na bumuo ng isang ligtas na tulay para sa kanila. Ito man ay anonymous na kahon ng sulat, o pagtatalaga ng isang tagapamagitan, ang susi ay iparamdam sa kanila na ang pagpapahayag ng tunay na saloobin ay "zero risk."
Huwag lang umasa sa isang pinagmulan ng impormasyon. Kung umaasa ka lang sa iyong tagasalin o sekretarya upang malaman ang sitwasyon, ang impormasyong matatanggap mo ay maaaring "na-filter" at "pinaganda" na. Lumabas ka nang kusa, at bumuo ng koneksyon sa mga tao mula sa iba't ibang antas at departamento, upang buuin ang kumpletong larawan. Ito ang tunay na pag-unawa sa merkado, at hindi lang nabubuhay sa "silid ng impormasyon" (echo chamber).

Ang Wika ay Simula, Ang Koneksyon ang Wakas

Sa huli, ang panghuling layunin ng pag-aaral ng isang wika ay hindi upang magdagdag ng isa pang kasanayan sa iyong resume, kundi upang makabuo ng tunay at malalim na koneksyon sa mga tao mula sa ibang mundo.

Ang pag-master lang ng bokabularyo at gramatika ay parang natuto ka lang mag-type sa keyboard, ngunit hindi alam kung paano mag-online. Samantala, ang pag-unawa sa kultura ang magiging iyong internet cable na tutulong sa iyo na kumonekta sa internet at makita ang malawak na mundo.

Siyempre, bago mo lubos na maunawaan ang bawat kultura, kailangan natin ng isang tool para simulan ang unang pag-uusap. Dati, ang hadlang sa wika ang pinakamalaking balakid, ngunit ngayon, ang mga smart chat app tulad ng Intent, na may built-in na malakas na AI translation feature, ay makakatulong sa iyong madaling makipag-usap sa mga tao mula sa anumang sulok ng mundo. Binabasag nito ang paunang hadlang sa wika para sa iyo, at binibigyan ka ng pagkakataong makabuo ng mas malawak na koneksyon, at personal na maranasan ang mga kultural na detalye na hindi mo matututunan sa mga libro.

Sa susunod, kapag naghahanda kang pumasok sa isang bagong merkado, o makipagtulungan sa mga kasosyo na may iba't ibang kultural na pinagmulan, tandaan ito:

Huwag lang magtanong ng "Ano ang kanilang sinabi?", kundi tanungin din, "Ano ang hindi nila sinabi?"

Kapag naiintindihan mo na ang wika sa likod ng katahimikan, ay namaster mo na ang tunay na sining ng cross-cultural communication.