Cén Fáth nach gCuimhníonn Tú ar Charachtair Shínise? Toisc Go Bhfuil an Modh Mícheart in Úsáid Agat

An raibh a leithéid de thaithí agat riamh: ag stánadh ar charachtar Sínise amháin, agus é ag mothú amhail is dá mbeifeá ag féachaint ar charn de stríoca gan chiall, agus nach raibh tú in ann é a bhrú isteach i d'intinn ach trí ghlanmheabhair? Cuimhníonn tú air inniu, agus déanann tú dearmad air amárach. Tar éis na céadta carachtar a fhoghlaim, nuair a fheiceann tú ceann nua, mothaíonn sé fós cosúil le strainséir.

Tá an mothú sin, mar shampla, mar a bheadh tú ag foghlaim conas cócaireacht agus do shúile clúdaithe.

Samhlaigh go gcaitheann duine leat leabhar cócaireachta atá chomh tiubh le bríce, ina bhfuil na mílte oideas. Deir siad leat: “Cuir comhábhair agus céimeanna gach oidis de ghlanmheabhair.” Ansin tosaíonn tú ag cur de ghlanmheabhair, “Sicín Kung Pao: sicín, cúcamar, peanut, piobar te…”, ansin “Muiceoil le Anlann Éisc: muiceoil, muisiriún cluas adhmaid, bambú, cairéad…”.

B'fhéidir go mbeifeá in ann cúpla oideas a chur de ghlanmheabhair go héigeantach, ach ní fhoghlaimeoidh tú cócaireacht go deo. Toisc nach dtuigeann tú na comhábhair féin ar chor ar bith. Níl a fhios agat go bhfuil anlann soighe salann, go bhfuil fínéagar géar, go bhfuil piobar te spíosrach. Mar sin, tá gach oideas, i do chás, ina dhúshlán úrnua, a chaithfidh tú a mheabhrú ón tús.

Is é an modh seafóideach seo de “oideas a chur de ghlanmheabhair” a úsáideann go leor againn agus muid ag foghlaim carachtair Shínise.

Ná cuir “oidis de ghlanmheabhair” a thuilleadh, foghlaim conas a bheith i do “phríomhchócaire”

Ní trí oidis a chur de ghlanmheabhair a bhíonn príomhchócaire fíor, ach trí na comhábhair a thuiscint. Tá a fhios aige go bhfuil blas an “éisc” (鱼) blasta, go bhfuil blas “caorach” (羊) cumhra, agus nuair a chuirtear le chéile iad, is é “blas úr” (鲜) an toradh. Tuigeann sé go seasann “tine” (火) do theas agus cócaireacht, mar sin níl na carachtair ar nós “róstadh” (烤), “friochadh” (炒), agus “stobhach” (炖) indéanta gan tine.

Mar an gcéanna do charachtair Shínise. Ní carn de stríoca randamacha iad, ach córas lán le heolas, atá comhdhéanta de “chomhábhair” (bunpháirteanna).

Mar shampla, nuair a fhoghlaimíonn tú “crann/adhmad” (木), tá sé cosúil le foghlaim an chomhábhair “adhmad”. An mbeidh tú fós ag mothú coimhthíoch nuair a fheiceann tú “coill” (林) agus “foraois” (森) ansin? Is féidir leat a fheiceáil láithreach go léiríonn siad seo go leor crann bailithe le chéile.

Sampla eile, an carachtar “duine” (人). Nuair a bhíonn sé ag brath ar “crann/adhmad” (木), éiríonn sé “scíth a ligean” (休) – duine ag scíth a ligean faoi chrann, chomh beoga sin. Nuair a leathnaíonn duine a dhá lámh, ag iarraidh an rud atá taobh thiar de a chosaint, éiríonn sé “cosaint” (保).

Nuair a thosaíonn tú ag dí-chomhcheangal carachtair Shínise leis an “meon príomhchócaire” seo, gheobhaidh tú amach nach cuimhneachán pianmhar é an foghlaim a thuilleadh, ach cluiche puzal suimiúil. Is “mhias cruthaitheach” é gach carachtar casta Sínise, comhdhéanta de “chomhábhair” simplí. Ní gá duit a thuilleadh a chur de ghlanmheabhair, ach is féidir leat a “bhlaiseadh” agus tuiscint a fháil ar an scéal atá taobh thiar de trí loighic agus samhlaíocht.

Ón “Tuiscint” go dtí an “Nasc”

Nuair a bheidh an modh seo máistrithe agat, ní balla a bheidh sna carachtair Shínise idir tú féin agus saol na Sínise a thuilleadh, ach droichead chuige. Beidh tú ag iarraidh cumarsáid a dhéanamh leis na carachtair seo atá díreach “réitithe” agat, do chuid smaointe a roinnt.

Ach ag an bpointe seo, b'fhéidir go dtiocfaidh tú ar “oideas” nua – an bac ar an teanga. San am a chuaigh thart, nuair a theastaigh uainn cumarsáid a dhéanamh le heachtrannaigh, bhí orainn frásaí taistil ilroinnte agus rialacha gramadaí a chur de ghlanmheabhair, díreach cosúil le hoideas a chur de ghlanmheabhair, rud a bhí chomh pianmhar céanna agus nach raibh chomh héifeachtach céanna.

Go fortunately, táimid ag maireachtáil in aois inar féidir fadhbanna a réiteach ar bhealach níos cliste.

Cibé an foghlaim nó cumarsáid atá i gceist, tá an eochair i mbriseadh bacainní, agus i díriú ar nascadh. Nuair a thosaíonn tú ag tuiscint carachtair Shínise le bealach nua smaointeoireachta, ní haon dochar é uirlisí nua a úsáid chun an domhan a nascadh.

Sin é an fáth go bhfuil uirlisí cosúil le Lingogram chomh spreagúil. Is aip comhrá é a bhfuil aistriúchán AI ionsuite ann, a chuireann ar do chumas comhrá saor in aisce a dhéanamh le duine ar bith in aon choirnéal den domhan i do theanga dhúchais. Ní gá duit a thuilleadh “oidis” teanga eile a chur de ghlanmheabhair, déanfaidh an AI na “céimeanna cócaireachta” casta sin a láimhseáil duit. Ní gá duit ach díriú ar an gcumarsáid féin – do scéalta a roinnt, smaointe an duine eile a thuiscint, agus fíornasc a bhunú.

Mar sin, déan dearmad ar an “leabhar cócaireachta” tiubh sin. Cibé an bhfuil tú ag foghlaim carachtair Shínise, nó ag comhrá leis an domhan, déan iarracht a bheith i do “phríomhchócaire” cliste – chun tuiscint a fháil, chun dí-chomhcheangal, chun cruthú, agus ansin, chun nascadh.