Cén fáth a bhfuil do Spáinnis chomh 'fhoirmiúil'? Faigh greim ar an 'riail neamhscríofa' seo agus laghdaigh an bhearna láithreach

An raibh an mearbhall seo ort riamh: cé go bhfuil na mílte focal ar eolas agat de ghlanmheabhair, agus an ghramadach ar do mhéar agat, fós féin nuair a bhíonn tú ag comhrá le cainteoir dúchais Spáinnise, an mothaíonn tú go bhfuil balla dofheicthe eatraibh? Tá gach a deireann tú ceart, ach fuaimeann sé beagán… righin agus foirmiúil.

Níl an fhadhb i do stór focal, ná i do ghramadach. An rud atá in easnamh ort ná an 'cód rúnda' a dhíghlasálfaidh saol mothúchánach na ndaoine sin — leasainmneacha.

Samhlaigh go bhfuil foghlaim teanga cosúil le foghlaim cócaireachta. Is iad focail agus gramadach na comhábhair, ach is í an 't-oideas rúnda uathúil' sin a thagann anuas ó ghlúin go glúin a thugann anam do mhias agus a fhágann blas deas air. I gcultúr na Spáinnise, is iad na leasainmneacha éagsúla seo an 't-oideas uathúil' atá in ann an chumarsáid a théamh láithreach. Is féidir leo gnáthbheannacht a athrú go barróg the.

Ná lig don litriúlacht thú a mhealladh: Na Leasainmneacha Teaghlaigh a 'Athraíonn Do Dhearcadh'

I dtíortha ina labhraítear an Spáinnis, is minic a chuireann na téarmaí tagartha idir baill teaghlaigh mearbhall ar thosaitheoirí.

Mar shampla, ghlaofadh tuismitheoirí go geanúil ar a mac beag “Papi” (daidí) nó ar a n-iníon bheag “Mami” (mamaí). Sea, níl tú mícheart. Ní meascán róil é seo, ach léiriú ar ghrá agus gean thar na bearta, a chiallaíonn “mo rí beag” nó “mo bhanríon bheag”.

Ar an gcaoi chéanna, nuair a ghlaonn siad ar a dtuismitheoirí, seachas “daidí” agus “mamaí” go díreach, úsáideann siad uaireanta “Mis viejos” (mo sheanóirí) nó “Los jefes” (na bossanna). D'fhéadfadh “seanóirí” fuaim dímheasúil, ach tá sé lán de ghrá geanúil, praiticiúil. Admhaíonn “na bossanna” go spraíúil stádas 'údarásach' na dtuismitheoirí sa bhaile.

An bhfeiceann tú? Taobh thiar de na téarmaí tagartha seo, tá loighic chultúrtha go hiomlán difriúil — ní gá go mbeadh grá díreach i gcónaí; is féidir é a chur i bhfolach i magadh agus i bhfocail a bhfuil cuma 'neamhghnách' orthu.

Ó 'Gealt' go 'Gruaig Chatach': 'Cód Rúnda' na gCairde

Is croí chultúr na Spáinnise iad na téarmaí tagartha idir cairde. Is annamh a ghlaonn siad go foirmiúil ar a chéile lena n-ainmneacha.

• Loco / Loca (Gealt): Má ghlaonn cara ort mar seo, ná bí ar buile. Is iondúil go gciallaíonn sé seo “Tá tú chomh suimiúil, is maith liom do chuid spraoi!”
• Tío / Tía (Uncail/Aintín): Sa Spáinn, tá sé seo cosúil leis an dóigh a deirimidne “mo chara” nó “a bhuachaill/chailín”. Is é an téarma is coitianta é i measc daoine óga.
• Chino / China (Sínigh): I Meicsiceo, is minic a úsáidtear an focal seo le tagairt do dhaoine le “gruaig chatach”, agus níl aon bhaint aige le náisiúntacht. Is sampla foirfe é seo chun a thaispeáint cé chomh difriúil is féidir brí focal a bheith i gcomhthéacs cultúrtha ar leith.

Tá na leasainmneacha seo cosúil le 'croitheadh láimhe rúnda' idir cairde; léiríonn siad 'go bhfuilimid san aon fhoireann'. Is mothúchán muintearais é seo a théann thar an teanga, tuiscint chiúin, dothuartha.

Is Tusa Mo 'Leathoráiste': Filíocht Rómánsúil na Leannán

Ar ndóigh, is iad na téarmaí grá idir lánúineacha is mó a léiríonn croí rómánsúil na Spáinnise. Ní shásaítear iad le “a chroí” nó “a leanbh” simplí.

• Mi sol (Mo Ghrian) / Mi cielo (Mo Spéir): Féachann siad ar an duine eile mar an solas riachtanach agus an domhan iomlán ina saol, go simplí díreach, ach le grá gan teorainn.
• Corazón de melón (Croí Mealbhacáin): Úsáidtear chun cur síos a dhéanamh ar chroí an duine eile atá chomh milis le mealbhacán.
• Media naranja (Leathoráiste): Is é seo an ceann is fearr liom féin. Tagann sé ó sheanchas ársa, rud a chiallaíonn “mo leath eile” nó “anamchara”. Is leathchiorcal neamhiomlán é gach duine, agus ar feadh a shaoil, bíonn sé ag cuardach an leath eile a bheidh ag teacht go foirfe leis, chun ciorcal iomlán a dhéanamh. Léiríonn 'oráiste' amháin an t-uile shamhlaíocht faoi chinniúint.

Conas na Leasainmneacha Seo a Fhoghlaim 'Go Fíor'?

Anois tuigeann tú nach focail amháin iad na leasainmneacha seo, ach go bhfuil siad ina n-iompróirí mothúchán, agus ina n-eochracha don chultúr.

Cén chaoi mar sin ar chóir iad a úsáid? Ní hé an chuimhneachán gan tuiscint an eochair, ach éisteacht ghníomhach.

Nuair a bhíonn tú ag féachaint ar scannáin, ag éisteacht le ceol, nó ag comhrá le daoine, tabhair faoi deara conas a ghlaonn siad ar a chéile. De réir a chéile, gheobhaidh tú amach go bhfuil caidrimh ar leith, ton agus ócáid taobh thiar d'úsáid focal áirithe.

Ar ndóigh, b'fhéidir go mbeifeá beagán mearbhall nuair a thumfaidh tú isteach sa domhan seo atá lán de shonraí cultúrtha. Seans go gcloisfidh tú focal, agus nach mbeidh tú cinnte an bhfuil sé geanúil nó maslach.

Ag an bpointe seo, is féidir le huirlis mhaith droichead a thógáil duit. Mar shampla, is féidir le feidhmchlár comhrá cosúil le Intent, a bhfuil aistriúchán AI cumhachtach ionsuite ann, ní hamháin focail a aistriú go meicniúil, ach cabhrú leat na mionsonraí cultúrtha seo a thuiscint freisin, ionas gur féidir leat cumarsáid a dhéanamh le daoine ar fud an domhain ar bhealach níos muiníní agus níos dúchasaí. Is féidir leis cabhrú leat na 'cóid rúnda' atá i bhfolach sa teanga a dhíchódú i bhfíor-am.

An chéad uair eile a labhróidh tú Spáinnis, ná bí sásta leis an 'gceart' amháin. Déan iarracht 'ceangal' a dhéanamh.

Ag an am cuí, bain triail as leasainm teolaí a úsáid, mar shampla “Qué pasa, tío?” (Cad é mar atá, a chara?) le cara, nó glaodh “Mi sol” ar do pháirtí.

Is iontas é a fheiceáil conas is féidir le focal simplí ballaí a leá láithreach, ag oscailt diminsiún nua, níos macánta den chumarsáid.