H-ið í frönsku: Er það ósýnileg manneskja eða félagslega fjarstætt fyrirbæri?

Hefur þú nokkurn tímann fengið þá tilfinningu að læra frönsku sé eins og að spila leik með óteljandi reglum, þú nærð loksins að muna eina reglu, aðeins til að lenda strax í "falinni hindrun" sem gerir alla fyrirhöfn þína að engu?

Ef svarið þitt er „já“, þá skulum við í dag ræða um þennan „stóra yfirmann“ sem er snjallastur í dulargervi – bókstafinn H.

Í frönsku er H aldrei borið fram; það er eins og „ósýnileg manneskja“. En vandamálið er að þessi „ósýnilega manneskja“ getur stundum ákaft látið þig og sérhljóðinn á eftir sér „taka höndum saman“ (þetta kallast samtenging, liaison). Aftur á móti getur það stundum afskiptalaust reist ósýnilegan vegg milli þín og sérhljóðsins.

Hvað er í gangi hérna eiginlega? Hættu að læra utanað um „þögla H-ið“ og „andasláttar-H-ið“. Í dag skulum við breyta hugsunarhætti.

Hugsaðu þér frönsku sem líflega veislu

Gleymdu málfræðibókunum, ímyndaðu þér að franska öll sé stórkostleg veisla. Hvert orð er gestur sem kemur á veisluna.

Og orð sem byrja á H eru þessir sérstöku „ósýnilegu einstaklingar“ í veislunni. Þótt þeir séu þar, heyrir þú ekki þá tala. Hins vegar hafa þessir „ósýnilegu einstaklingar“ tvær gjörólíkar persónuleikagerðir.

Fyrsta tegund: Áhugasamir „félagslyndir einstaklingar“ (h muet)

Þessi tegund „ósýnilegra einstaklinga“ er sérlega þægileg í umgengni. Þótt hann tali ekki sjálfur, er hann mjög fús til að láta aðra eiga samskipti í gegnum sig. Hann mun ákaft tengja þig við vini sína á eftir sér.

Til dæmis orðin hôtel (hótel) og homme (maður). H-ið hér er „félagslyndur einstaklingur“.

Þegar þú sérð un homme (einn maður), mun orðið un eðlilega framlengja lokahljóð sitt /n/ og tengjast sérhljóðinu í homme, sem lesst þá eins og un-nomme. Sömuleiðis mun les hôtels (þessi hótel) líka lesast sem les-z-hôtels.

Þú sérð, þetta H er eins og það sé ekki til, það lætur orðin tvö tengjast óaðfinnanlega, svo að flæði málsins verður jafn mjúkt og tónlist.

Önnur tegund: „Fjarlægur einstaklingur“ með eigið „varnarsvæði“ (h aspiré)

Önnur tegund „ósýnilegra einstaklinga“ er öðruvísi. Þótt hann sé einnig þegjandi, hefur hann meðfædda útgeislun sem segir „ekki trufla“. Það er eins og ósýnilegt „varnarsvæði“ umlyki hann, og enginn ætti að reyna að fara í gegnum hann til að heilsa öðrum.

Til dæmis orðin héros (hetja) og hibou (ugla). H-ið hér er „fjarlægur einstaklingur“.

Þess vegna, þegar þú segir les héros (þessar hetjur), verður þú að gera smá hlé eftir les, og segja síðan héros. Þú mátt alls ekki samtengja þau sem les-z-héros, því annars hljómar það eins og les zéros (þessi núll) – að kalla hetjur núll er afar vandræðalegt!

Þetta H er eins og veggur sem segir þér: „Hér skaltu stoppa.“

Hvers vegna eru til tvær tegundir af „ósýnilegum einstaklingum“?

Þú gætir spurt, af hverju eru persónuleikarnir svona ólíkir þegar um sama H-ið er að ræða?

Þetta tengist í raun „uppruna“ þeirra.

• „Félagslyndir einstaklingar“ (h muet) eru að mestu „gamlar sálir“ í frönsku, sem koma úr latínu. Eftir langan tíma hafa þau fallið algjörlega inn í frönsku fjölskylduna og eru vön því að blandast öllum.
• „Fjarlægir einstaklingar“ (h aspiré) eru oft „aðfluttir“, til dæmis frá þýsku eða öðrum tungumálum. Þótt þeir hafi líka tekið þátt í veislunni, hafa þeir haldið í upprunalega venjur sínar og smá „félagslega fjarlægð“.

Þetta er því ekki franska sem er viljandi að flækja hlutina fyrir þér, heldur áhugavert fótspor sem tungumálið hefur skilið eftir sig í gegnum aldanna rás.

Hvernig á að umgangast þá á ánægjulegan hátt?

Nú veistu að lykilatriðið er ekki að muna hvort H er borið fram eða ekki, heldur að greina hvaða „persónuleika“ það hefur.

Að læra orðalista utanað er auðvitað ein aðferð, en hún er þurr og auðvelt að gleyma henni. Hver er skilvirkari aðferð?

Það er að rækta „tungumálatilfinninguna“ – það er að segja, þegar þú ert orðinn heimavanur í veislunni, veistu eðlilega hver er hver.

Þú þarft að hlusta meira, og finna meira. Þegar þú hlustar meira á eðlilegar samræður Frakka, munu eyrun þín sjálfkrafa greina hvar samtengja skal og hvar hlé skal gera. Þú munt „finna“ hvar þessi ósýnilega „varnarsvæði“ er.

En þetta vekur upp nýtt vandamál: Ef ég er ekki með franska vini í kringum mig, hvar get ég þá tekið þátt í þessari „veislu“?

Þetta er einmitt þar sem tól eins og Intent getur hjálpað þér að brjóta ísinn. Það er spjallforrit með innbyggðri gervigreindarþýðingu, sem gerir þér kleift að eiga auðveld samskipti við móðurmálsnotendur hvaðanæva að úr heiminum.

Á Intent getur þú spjallað við Frakka án streitu. Ekki hafa áhyggjur af því að segja eitthvað vitlaust, gervigreindin mun hjálpa þér að koma meiningunni nákvæmlega á framfæri. Mikilvægast er að þú getur sökkvað þér niður í raunverulegustu samhengi og heyrt með eigin eyrum hvernig þeir umgangast þessa „ósýnilegu einstaklinga“. Það sem þú heyrir er ekki upplestur úr kennslubók, heldur taktur lífsins.

Hægt og rólega muntu ekki lengur tala eftir „reglum“, heldur eftir „tilfinningu“.

Næst þegar þú hittir H, vertu ekki hrædd/ur. Spurðu sjálfan/sjálfa þig: Er þessi „ósýnilegi“ vinur að bjóða þig ákaft velkomin/n í gegn, eða biður hann þig kurteislega um að halda fjarlægð?

Þegar þú getur dæmt eftir tilfinningu, til hamingju, þá ertu ekki lengur ókunnugur í veislunni, heldur sannur leikmaður sem getur notið hennar með vellíðan.

Langt þig að taka þátt í þessari veislu? Byrjaðu hér: https://intent.app/