Hvers vegna er „minn/mín/mitt“ í spænsku svona flókið? Breyttu hugsunarhættinum og það verður ljóst.

Hefurðu lent í því að festast í orðum eins og „minn“, „þinn“ eða „hans“ þegar þú lærðir spænsku?

Þetta eru augljóslega nokkur af grunnorkunum, en reglurnar virðast vera ótrúlega margar: stundum eru þau fyrir framan nafnorðið, stundum á eftir; stundum er það mi, stundum verður það mío. Margir gefast einfaldlega upp og hugsa: „Jæja, það skiptir ekki máli, svo lengi sem ég get gert mig skiljanlegan.“

En hvað ef ég segði þér að á bak við þetta liggi í raun mjög einföld rökfræði, og þegar þú skilur hana muntu aldrei nota þetta vitlaust aftur?

Í dag ætlum við ekki að tala um þurra málfræði; í staðinn skulum við ímynda okkur þessi orð sem merkimiða á fötum.

Tvær tegundir merkimiða, tvenns konar notkun

Í spænsku eru orðin sem gefa til kynna „hvers“ eins og tvær ólíkar tegundir af fötamerkjum.

1. Venjulegur merkimiði (Standard Tag)

Þetta er algengasta tegundin, eins og venjulegur merkimiði sem saumaður er á bak við kraga á fötum. Hlutverk hans er mjög einfalt: að gefa einfaldlega til kynna hverjum hluturinn tilheyrir.

Þessi „venjulegi merkimiði“ er alltaf settur fyrir framan „fötin“ (nafnorðið).

mi libro (bókin mín)
tu casa (húsið þitt)
su coche (bíllinn hans)

Þetta er algengasta og beinskeyttasta tjáningarleiðin; þú munt nota hana í 90% tilvika.

En hér er lykilatriði: „Stíll“ merkimiðans verður að passa við „fötin“ sjálf, ekki „eigandann“.

Hvað þýðir það? Til dæmis, í spænsku er „hjól“ (bicicleta) kvenkynsnafnorð. Þannig að jafnvel þótt það sé hjólið „okkar“ (hóps stráka), þarf merkimiðinn að nota kvenkyns útgáfuna nuestra.

nuestra bicicleta (hjólið okkar)

Merkimiðinn nuestra er til þess að passa við kvenkynsnafnorðið bicicleta, og hefur ekkert með það að gera hvort „við“ erum karlar eða konur. Þetta er mikilvægasta reglan um „samræmi í kyni og tölu“ í spænsku. Er þetta ekki strax skýrara þegar maður skilur þetta út frá merkimiðanum?

2. Hönnuðamerkimiði (Designer Label)

Stundum viltu ekki bara gefa einfaldar upplýsingar, heldur viltu leggja sérstaka áherslu á eitthvað.

„Ekki snerta, sú bók er mín!“ „Af öllum þessum bílum er hans sá flottasti.“

Þá þarftu að nota „hönnuðamerkimiðann“. Þessi tegund merkimiða er meira eins og vörumerkjamerki sem er viljandi sýnt fram á; hann á að vera staðsettur á eftir „fötunum“ (nafnorðinu), með það að markmiði að leggja áherslu á eignarhald.

el libro mío (sú bók sem er mín)
la casa tuya (það hús sem er þitt)
el coche suyo (sá bíll sem er hans)

Finnurðu muninn? el libro mío er ekki bara „bókin mín“; í tóninum er það frekar eins og að segja: „Af öllum bókum tilheyrir þessi mér!“

Lykilmunurinn er augljós

Hættu að læra utanbókar, finndu muninn

Þegar þú hefur lesið þetta ættirðu að skilja. Lykillinn er ekki að leggja á minnið flóknar málfræðireglur, heldur að skilja þá ólíku „tilfinningu“ sem þessar tvær tegundir „merkimiða“ veita í samskiptum.

Besta námsaðferðin er að beita þessari „merkimiðakenningu“ í raunverulegum samtölum.

Auðvitað gæti það verið svolítið stressandi að tala beint við útlending, af ótta við að gera mistök. Það er eðlilegt. Til að byrja með geturðu prófað verkfæri eins og Intent. Það er spjallforrit, en það er sérstakt því það hefur innbyggða gervigreindartúlkun í rauntíma.

Þú getur djarflega notað setningar eins og la casa mía með vinum víðsvegar að úr heiminum og séð hvort þeir „nái“ áherslunni sem þú vilt leggja á. Ef þú gerir mistök getur gervigreindartúlkunin bjargað þér, sem gerir þér kleift að æfa þig í raunverulegu samhengi án nokkurrar pressu.

Finndu málfélaga á Lingogram og byrjaðu „merkimiðaræfingar“ þínar.

Niðurlag

Gleymdu þessum flóknu hugtökum eins og „áhersluð/óáhersluð eignarfornöfn“.

Næst þegar þú vilt tjá „minn/mín/mitt“ eitthvað, spurðu þig þá spurningar:

„Vil ég bara gefa einfaldar upplýsingar, eða vil ég leggja sérstaka áherslu á það?“

Eitt notar „venjulegan merkimiða“, hitt notar „hönnuðamerkimiða.“

Sérðu? Verður spænska ekki strax mun viðkunnanlegri?