Na zo lang Frans te hebben gestudeerd, waarom klinkt het nog steeds zo 'anders'?

Velen van ons hebben die frustratie ervaren: je beheerst de Franse grammatica tot in de puntjes, je hebt een ruime woordenschat, maar zodra je je mond opendoet, klinkt het altijd een beetje 'alsof het vertaald is' en verraadt het meteen dat je een buitenlander bent.

Waar ligt het probleem? Niet dat je niet hard genoeg je best doet, en ook niet dat je geen taaltalent hebt.

De ware reden is: we zijn Frans blijven leren met onze hersenen, maar zijn vergeten onze 'mond' mee te trainen.

Ook je mond heeft 'fitness' nodig

Stel je voor: het leren van de uitspraak van een nieuwe taal is als het leren van een totaal nieuwe dans.

Wanneer je Chinees spreekt, zijn je mond, tong en keel gewend aan een reeks bekende 'danspassen' – duidelijk en helder gearticuleerd, elk woord helder en krachtig. Deze bewegingen heb je al meer dan tien jaar geoefend, en ze zijn allang spiergeheugen geworden.

Frans is echter een heel ander 'danstype'. Het lijkt meer op een elegante, vloeiende wals, waarbij de nadruk ligt op continuïteit en zachtheid, in plaats van een ritme met duidelijke onderbrekingen.

Je kunt geen wals dansen met streetdancemoves. Op dezelfde manier, als je je mond geen nieuwe 'danspassen' aanleert, zal deze onbewust de Chinese gewoontes gebruiken om Frans te spreken, wat natuurlijk heel 'onwennig' klinkt.

Dus, stop met het 'uit het hoofd leren' van de uitspraak als kennis, en behandel het als een fysieke vaardigheid om te 'oefenen'. Hieronder staan een paar van de meest klassieke 'danspassen' in het Frans die we samen kunnen oefenen.

Techniek één: Vind de 'fluïditeit' van het Frans

Veel beginners die naar Frans luisteren, hebben het gevoel dat mensen zingen wanneer ze spreken, zonder pauzes tussen de woorden. Dit is de 'fluïditeit' van het Frans, en het is ook de meest essentiële 'danspas'.

In tegenstelling tot het Chinees, dat woord voor woord wordt uitgesproken met duidelijke pauzes, is het ritme van het Frans gelijkmatig. Woorden vloeien van nature in elkaar over, wat leidt tot de zogenaamde 'liaison' en 'élision'. Neem bijvoorbeeld l'arbre (boom): ze spreken het niet uit als le arbre, maar voegen de twee woorden samen tot één uitspraak.

Oefenmethode: Vergeet afzonderlijke woorden en probeer een hele korte zin als één 'lang woord' te lezen. Je kunt luisteren naar Franse liedjes of nieuws en tegelijkertijd zachtjes met je vingers op tafel het gelijkmatige, vloeiende ritme meetikken. Dit is alsof je de maat van je dans telt; langzaam maar zeker zal je mond het ritme oppikken.

Techniek twee: Beheers de iconische 'moeilijke beweging' – de Franse R-klank

Als Frans een dans is, dan is de rollende 'r' de meest spectaculaire 'achterwaartse salto'.

Veel mensen kunnen hem ofwel niet uitspreken, ofwel gebruiken ze te veel kracht, waardoor het klinkt als gorgelen, en hun keel doet er zelfs pijn van. Onthoud: dansen moet elegant zijn, niet pijnlijk.

De sleutel tot deze klank is dat hij niet met de punt van de tong wordt geproduceerd, maar door een zeer zachte trilling van de tongwortel en het achterste deel van de keel.

Oefenmethode: Stel je voor dat je gorgelt met heel, heel weinig water en voel dat trillingspunt achter in je keel. Of je kunt eerst een 'zucht'-geluid maken (zoals in het Engels 'h' van 'house'), en dan je mondpositie en tongstand behouden, terwijl je probeert de luchtstroom zachtjes langs die plek te laten schuren. Dit is als een 'stretchoefening' voor het dansen, met als doel die slapende spier te vinden en wakker te maken.

Techniek drie: Ontleed complexe 'combinatiedanspassen'

De uitspraak van sommige woorden, zoals grenouille (kikker) of deuil (rouw), voelt voor ons aan als een complexe reeks bewegingen; tong en lippen 'botsen' vaak.

Veel mensen spreken grenouille verkeerd uit als "gren-wie", simpelweg omdat de 'danspassen' van de mond niet werden gevolgd; de overgang van ou naar i is te snel en de beweging wordt niet volledig uitgevoerd.

Oefenmethode: Vertraag en ontleed de complexe bewegingen. Neem grenouille als voorbeeld:

1. Oefen eerst herhaaldelijk de ou-klank, bijvoorbeeld in het woord doux (zacht), en zorg ervoor dat je lippen perfect tot een cirkel worden getuit.
2. Oefen vervolgens afzonderlijk de ille-klank.
3. Tot slot, verbind je de drie 'danspassen' gre - nou - ille vloeiend met elkaar, alsof je een slow-motion herhaling bekijkt.

Onthoud dat elke complexe dans is opgebouwd uit eenvoudige basisbewegingen.

Wees niet bang, je mond is een geboren danser

Zie je, onjuiste uitspraak is geen kwestie van 'goed' of 'fout', maar van 'bekwaamheid' versus 'onervarenheid'. Dit heeft niets met IQ te maken, alleen met oefening.

Je mond is een geboren taaltalent; het heeft de complexe 'dans' van het Chinees al perfect onder de knie. Het is dus volledig in staat om een tweede of derde taal te leren.

Maar oefening vereist een goede danspartner, een omgeving waar je vrijuit kunt dansen zonder bang te zijn om fouten te maken. In werkelijkheid kan het een beetje ongemakkelijk zijn om altijd maar je Franse vrienden mee te slepen om je uitspraak te oefenen.

Op dit punt kan technologie je beste 'persoonlijke danspartner' worden. Een chat-app zoals Intent stelt je in staat om rechtstreeks te communiceren met moedertaalsprekers van over de hele wereld. De ingebouwde AI-vertaalfunctie geeft je onmiddellijk hulp als je vastloopt, waardoor je je echt kunt concentreren op het 'luisteren' en 'imiteren' van de intonatie en het ritme van de ander, in plaats van je zorgen te maken over een enkel woord. Dit is een veilige zone om rustig de Franse 'danspassen' te oefenen, totdat het je nieuwe instinct wordt.

Vind je taal-danspartner op Lingogram

Dus, vanaf vandaag, stop met alleen maar 'kijken' naar de dansscore om te leren dansen. Open je mond en laat hem meebewegen. Elke oefening injecteert nieuwe herinneringen in de spieren van je mond.

Geniet van dit proces; je zult ontdekken dat wanneer je mond eenmaal heeft geleerd om deze prachtige Franse dans te dansen, het gevoel van zelfvertrouwen en voldoening ongeëvenaard is.