Vergeet de kerstman! Mexicanen laten zien dat de ware feestvreugde zit in 'het verleden verbrijzelen'.
Wat komt er in je op als je aan Kerstmis denkt? Een kerstboom vol lichtjes, maagdelijk witte sneeuw, of de kerstman op zijn slee getrokken door rendieren?
Dit 'wereldwijde standaardmodel' van Kerstmis is ons allemaal bekend. Maar eerlijk gezegd voelt het vaak als een zorgvuldig verpakte commerciële show: bruisend, maar met te weinig ziel.
Maar wat als ik je vertel dat er aan de andere kant van de wereld een plek is waar Kerstmis net zo bruisend en warm wordt gevierd als ons Chinese Nieuwjaar, vol de vreugde van samenzijn en het ritueel van afscheid nemen van het oude en het nieuwe verwelkomen?
Die plek is Mexico. Hun manier van vieren is eenvoudig, onverbloemd, maar raakt direct het hart.
Een nieuw jaar 'kapotslaan', net als het afsteken van vuurwerk
Waarom steken we vuurwerk af tijdens ons Chinese Nieuwjaar? Om het 'Nian'-monster weg te jagen, een jaar vol tegenspoed te verdrijven en het geluk van het nieuwe jaar te verwelkomen.
Mexicanen hebben ook een soortgelijk 'geheim wapen': de piñata.
Dit is iets wat je misschien in films hebt gezien: een felgekleurde papieren pot, hoog opgehangen, die mensen geblinddoekt om de beurt met een stok kapotslaan.
Maar het is veel meer dan alleen een partyspel.
De traditionele piñata heeft een centrale bol waar zeven punten uitsteken. Deze zeven punten symboliseren de zeven hoofdzonden van de mensheid: hebzucht, luiheid, jaloezie, trots... Dit zijn de 'onzuiverheden' die afgelopen jaar, min of meer, in ieders hart aanwezig waren.
De blinddoek staat ervoor dat we onze innerlijke duisternis bestrijden vanuit 'geloof', in plaats van wat we zien. Wanneer mensen samenwerken en de piñata met stokken aan gruzelementen slaan, is dit niet alleen een enorme knal, maar ook een verklaring: we vernietigen volledig al het ongenoegen, de zonden en het ongeluk van het afgelopen jaar.
Wanneer de piñata barst en de gevulde snoepjes en confetti als een waterval naar beneden stromen, juicht iedereen en stormt eropaf om deze zoete 'zegen' te delen.
Is dit ritueel van 'het verleden verbrijzelen en zegeningen delen' niet veel krachtiger en diepgaander dan simpelweg cadeautjes uitpakken?
Het ware feest: een 'marathon van samenzijn'
Met het 'piñata-slaan' als kernritueel, wordt de kerstperiode in Mexico (die zij Posadas noemen) een negendaagse 'huis-aan-huis marathon'.
Van 16 december tot kerstavond organiseren buren, familie en vrienden elke avond om de beurt feesten. Er zijn niet veel formaliteiten; de kern van alles is: samen zijn.
Iedereen komt samen, deelt eten, zingt uit volle borst, en natuurlijk is het belangrijkste onderdeel het gezamenlijk 'kapotslaan' van de piñata die symbool staat voor oude zorgen. Dat is de ziel van het feest – niet wat je hebt ontvangen, maar met wie je samen was, waarvan je gezamenlijk afscheid hebt genomen, en wat je samen zult verwelkomen.
De smaak van het feest: moeders verwarmende soep
Bij zulke bruisende feesten kan lekker eten natuurlijk niet ontbreken. Het voedsel op de Mexicaanse kersttafel zit vol huiselijke smaken.
Vergeet die koude salades; op koude winteravonden serveren Mexicanen een dampende kom Pozole. Dit is een rijke, stevige soep gemaakt van grote maïskorrels en varkensvlees, die enigszins lijkt op onze Chinese 'Si Shen Tang' (Vier Godensoep). Eén slok is genoeg om je van maag tot hart te verwarmen.
Er is nog een gerecht dat wij Chinezen bijzonder herkenbaar vinden: Tamales. Dit zijn vullingen zoals kip en varkensvlees, omhuld met maïsdeeg en vervolgens gestoomd in maïskolven of bananenbladeren. Zowel qua uiterlijk als de status als 'hoofdgerecht' lijken ze sprekend op onze Zongzi.
Natuurlijk zijn er ook warme glühwein (Ponche) gemaakt met diverse vruchten en kaneel, en de zoete chocolademaïsdrank (Champurrado). Elk gerecht ademt de warme sfeer van 'samen delen'.
De ware betekenis van het feest: verbinding over taalbarrières heen
Als je dit leest, zul je misschien ontdekken dat zowel de kerstviering in Mexico als ons Chinese Nieuwjaar in essentie draait om één en hetzelfde woord: verbinding (Connection).
We verlangen naar verbinding met familie en vrienden, met traditie, en nog meer met de hoop van 'afscheid nemen van het oude en het nieuwe verwelkomen'. Al deze feestrituelen, of het nu gaat om het afsteken van vuurwerk of het verbrijzelen van piñata's, helpen ons deze verbinding tot stand te brengen.
Maar tegenwoordig vinden we deze verbinding vaak steeds moeilijker. Misschien kunnen we iets leren van de Mexicanen: Ware verbinding moet je actief creëren, en vereist soms zelfs de moed om iets 'te doorbreken'.
Het doorbreken van taalbarrières is de eerste stap.
Stel je voor dat je online zou kunnen chatten met een Mexicaanse vriend en hen zou vragen hoe de traditionele Pozole-soep van hun familie wordt gemaakt, of welke vorm piñata ze dit jaar hebben klaargemaakt. Dit soort echte interactie is veel levendiger en diepgaander dan het lezen van tienduizend reisgidsen.
Dat is precies het bestaansrecht van tools zoals Lingogram. Het is niet zomaar een chatsoftware; de ingebouwde AI-vertaalfunctie stelt je in staat om vrijwel barrièrevrij in realtime te communiceren met mensen overal ter wereld. Het doorbreekt de dikste muur, waardoor je niet langer slechts een culturele 'toeschouwer' bent, maar een echte 'deelnemer' en 'verbinder'.
Dus, wees de volgende keer tijdens de feestdagen niet langer tevreden met alleen de oppervlakkige rituelen.
Probeer eens iets 'kapot te slaan' – verbrijzel dat verleden dat je zorgen baart, doorbreek de barrières die je belemmeren om met de wereld te communiceren. Je zult ontdekken dat wanneer de scherven vallen, een echtere, warmere en meer feestelijke nieuwe wereld zich voor je ontvouwt.