Waarom Engelse woorden zo’n “mengelmoes” zijn? Het blijkt een “wereldkeuken”-restaurant te zijn!
Vind je het leren van Engelse woorden ook zo’n frustrerende taak?
Het ene moment zijn het eenvoudige, directe woorden als house en man, het volgende moment weer “geavanceerde” termen zoals government en army. Om nog maar te zwijgen van de “vreemde eenden” zonder enige logica in spelling of uitspraak. We denken vaak dat Engels, als “internationale taal”, heel “puur” zou moeten zijn, maar waarom voelt het leren ervan dan als zo’n ratjetoe?
Daar zit nu precies het probleem. We hebben een enorme misvatting over het Engels.
In werkelijkheid is Engels helemaal geen “pure” taal. Het lijkt veel meer op een veelzijdig “wereldkeuken”-restaurant.
In het begin was het slechts een bescheiden, lokaal eetcafé
Stel je voor: toen dit “Engelse restaurant” net zijn deuren opende, was het niet meer dan een Germaans eetcafé dat huiselijke streekgerechten serveerde. Het menu was heel eenvoudig, bestaande uit puur lokale, kernachtige woorden zoals man (mens), house (huis), drink (drinken), eat (eten). Deze woorden vormen de absolute kern en basis van het Engels.
Zelfs toen al begon dit eetcafé te “lenen” van de buren. Het machtige “Romeinse Rijk”-restaurant hiernaast bracht hippere zaken mee, en zo verschenen “importproducten” als wine (wijn) en cheese (kaas) op het menu.
De “Franse topchef” die alles veranderde
Wat dit restaurant werkelijk een complete metamorfose liet ondergaan, was een “machtsovername”.
Ongeveer 1000 jaar geleden nam een zeer bekwame en smaakvolle “Franse topchef”, samen met zijn team, met veel pracht en praal de leiding over dit eetcafé. Dit was de beroemde Normandische verovering in de geschiedenis.
De nieuwe heersers waren Franstalige edelen, die de oorspronkelijke “boerse” lokale gerechten maar niets vonden. Het hele menu van het restaurant werd dan ook volledig herschreven.
Alle geavanceerde termen op het gebied van recht (justice, court), bestuur (government, parliament), militaire zaken (army, battle) en kunst (dance, music) werden bijna volledig vervangen door elegante Franse woorden.
Het meest interessante fenomeen deed zich voor:
De dieren die boeren op het land hielden, behielden hun oorspronkelijke, oude namen: cow (koe), pig (varken), sheep (schaap).
Maar zodra deze dieren tot delicatessen werden bereid en op de tafel van de adel verschenen, werden hun namen onmiddellijk “geüpgraded” naar chique Franse termen: beef (rundvlees), pork (varkensvlees), mutton (schaap/lam).
Vanaf dat moment kreeg het menu van dit restaurant verschillende lagen: basisgerechten voor het gewone volk en verfijnde gerechten voor de adel. Woorden uit twee talen stonden honderden jaren lang in één pot te sudderen.
Het menu van de “wereldkeuken” van vandaag
Na duizenden jaren ontwikkeling is dit restaurant voortdurend nieuwe ingrediënten en gerechten blijven introduceren uit “keukens” van over de hele wereld. Volgens statistieken is vandaag de dag meer dan 60% van de Engelse woordenschat afkomstig van “importgerechten”; de echt “inheemse” lokale woorden zijn juist in de minderheid geraakt.
Dit is geen “tekortkoming” van het Engels, maar juist zijn grootste kracht. Het is precies dit “absorberende” karakter, dit vermogen om invloeden uit alle windstreken te omarmen, dat zijn woordenschat enorm heeft uitgebreid, zijn uitdrukkingsvermogen buitengewoon rijk heeft gemaakt, en het uiteindelijk tot een wereldtaal heeft gevormd.
Een andere benadering: maak Engels leren leuk
Dus, de volgende keer dat je hoofdpijn krijgt van het memoriseren van woorden, probeer dan eens een andere aanpak.
Stop met het blindelings van buiten leren van Engelse woorden als een chaotische verzameling symbolen. Zie het als een menu van een “wereldkeuken”-restaurant en probeer het “oorsprongsverhaal” achter elk woord te ontdekken.
Wanneer je een nieuw woord ziet, kun je eens raden:
- Komt dit woord uit de eenvoudige “Germaanse keuken” of uit de weelderige “Franse haute cuisine”?
- Klinkt het eenvoudig en direct, of draagt het een vleugje “aristocratie” in zich?
Wanneer je met zo’n “ontdekkende” houding gaat leren, zul je merken dat er tussen de schijnbaar ongerelateerde woorden eigenlijk een fascinerende geschiedenis schuilt. Leren is dan niet langer saaie memorisatie, maar een boeiend avontuur.
In het verleden kostte de fusie van talen honderden jaren, soms zelfs door oorlog en verovering. Vandaag de dag kan iedereen echter gemakkelijk verbinding maken met de wereld en onze eigen ideeën laten samensmelten.
Met behulp van tools zoals Intent hoef je niet langer te wachten op de loop van de geschiedenis. De ingebouwde AI-vertaalfunctie stelt je in staat om in realtime te communiceren met mensen in elk hoekje van de wereld, waardoor taalbarrières ogenblikkelijk worden doorbroken. Dit is alsof je een persoonlijke vertaler bij de hand hebt, waardoor je vrijelijk elke interculturele uitwisseling kunt aangaan.
De essentie van taal is verbinding, zowel in het verleden als nu.