Je leert geen nieuwe taal, je installeert een tweede besturingssysteem in je brein

Heb je dit gevoel weleens gehad?

Je stopt enorm veel moeite in het memoriseren van woordjes en het doorgronden van grammatica, maar zodra je je mond opendoet, stotter je. Het lijkt wel alsof je een roestige vertaalmachine in je hoofd hebt die elk Chinees teken krampachtig probeert te vertalen naar een vreemde taal. Het resultaat is dat wat je zegt raar klinkt in je eigen oren, en buitenlanders snappen er ook geen snars van.

We denken vaak dat we een taal niet goed leren omdat we te weinig woordenschat hebben of de grammatica niet beheersen. Maar vandaag wil ik je een waarheid vertellen die je misschien de ogen zal openen:

Het probleem is niet dat je 'woordenbank' te klein is, maar dat je nog steeds een 'Chinees besturingssysteem' gebruikt om een 'vreemdetalenapplicatie' te draaien.

Dit zal natuurlijk leiden tot haperingen en incompatibiliteit.

Je brein is eigenlijk een computer

Stel je voor: je moedertaal is het standaard 'besturingssysteem' (OS) in je brein, zoals Windows of macOS. Het bepaalt je denklogica, je uitdrukkingsgewoonten en zelfs de manier waarop je de wereld waarneemt.

Het leren van een nieuwe taal is dan alsof je probeert een gloednieuw besturingssysteem, zoals Linux, op deze computer te installeren.

In het begin installeer je alleen maar een 'Japanse emulator' in Windows. Alles wat je doet, wordt eerst in Windows bedacht en vervolgens via de emulator naar het Japans vertaald. Dit is de reden waarom we spreken met een 'vertaalde tongval', omdat de onderliggende logica nog steeds die van het Chinees is.

Echte vloeiendheid is wanneer je rechtstreeks kunt opstarten met het 'Japanse besturingssysteem', en de logica daarvan kunt gebruiken om te denken, te voelen en je uit te drukken.

Dit is geen talent, maar een vaardigheid die doelbewust geoefend kan worden. Er is een Taiwanees meisje dat er succesvol in slaagde een 'Japans OS' in haar eigen brein te installeren.

Een waargebeurd verhaal: van 'emulator' naar 'dual boot'

Net als jij en ik, raakte zij in eerste instantie verslaafd aan de wereld van het Japans door haar idool (Yamashita Tomohisa, wie kent hem nog?). Maar ze ontdekte al snel dat alleen Japanse drama's kijken en leerboeken uit het hoofd leren, je voorgoed een 'geavanceerde emulatorgebruiker' zou maken.

Dus nam ze een besluit: ze ging als uitwisselingsstudent naar Japan om zichzelf te dwingen het 'native systeem' te 'installeren'.

Pas in Japan ontdekte ze dat taalvaardigheid als een sleutel is.

Mensen zonder deze sleutel kunnen ook in Japan leven. Hun vriendenkring bestaat meestal uit internationale studenten en af en toe communiceren ze met Japanners die Chinees willen leren. De wereld die zij zien, is Japan in de 'toeristenmodus'.

Maar degenen die de sleutel in handen hadden, openden totaal verschillende deuren. Zij konden lid worden van clubs van Japanse studenten, werken in een izakaya, de grappen van collega's begrijpen en echte vriendschappen opbouwen met Japanners. Het Japan dat zij zagen, was in de 'lokale modus'.

Als je verschillende talen spreekt, ziet de wereld er werkelijk anders uit.

Ze was vastbesloten de 'Chinese emulator' in haar hoofd volledig los te laten. Ze dwong zichzelf lid te worden van clubs, buiten de campus te werken, en zichzelf als een spons onder te dompelen in een volledig Japanse omgeving.

Hoe 'installeer' je een nieuw systeem in je brein?

De methode die zij ontdekte, is eigenlijk een eenvoudige en effectieve 'systeeminstallatiehandleiding'.

1. Kernbestanden installeren: vergeet losse woorden, onthoud de hele 'situatie'

We zijn gewend woordjes uit het hoofd te leren, alsof we een stapel .exe-bestanden op een computer opslaan zonder te weten hoe we ze moeten uitvoeren.

Haar methode is 'zinsgericht onthouden'. Wanneer ze een nieuwe uitdrukking leerde, onthield ze de hele zin, inclusief de situatie van dat moment. Bijvoorbeeld, ze onthield niet '美味しい (oishii) = lekker', maar herinnerde zich dat een vriendin in een ramenrestaurant, terwijl ze voldaan aan haar noedels slurpte, tegen haar zei: 'ここのラーメン、めっちゃ美味しいね!' (Deze ramen is superlekker!).

Op die manier zal je brein de volgende keer in een vergelijkbare situatie automatisch het hele 'situatiebestand' oproepen, in plaats van dat ene losse woord te zoeken. Je reactie zal dan vanzelf in het Japans zijn.

2. De onderliggende logica begrijpen: je leert geen 'beleefdheidsvormen', je leert 'de lucht lezen'

Ze werd eens nerveus door een jongere student in haar club herinnerd aan het feit dat ze geen beleefdheidsvormen had gebruikt tegen een oudere student. Dit deed haar beseffen dat Japanse beleefdheidsvormen meer zijn dan alleen grammaticale regels; erachter schuilt de hele Japanse cultuur van hiërarchie, interpersoonlijke relaties en het 'lezen van de lucht'.

Dit is de 'onderliggende logica' van het nieuwe systeem. Als je die niet begrijpt, kun je nooit echt integreren. Uiteindelijk is een taal leren eigenlijk het leren van een cultuur, het leren van een nieuwe manier van leven. Je zult merken dat wanneer je in het Japans denkt, je persoonlijkheid, je manier van spreken en zelfs je uitstraling stilletjes zullen veranderen.

Dit is niet veranderen in een ander persoon, maar het activeren van een andere 'jij' die beter past bij de huidige omgeving.

3. Debuggen en optimaliseren: wees niet bang om fouten te maken, dat is de beste 'Debug'-kans

Eenmaal, toen ze in een curryrestaurant werkte, vroeg de manager haar om de keuken schoon te maken. Ze was zo ijverig dat ze alle pannen brandschoon schrobde, met als gevolg... dat ze per ongeluk een grote pan currysaus die klaarstond voor de verkoop, weggooide, in de veronderstelling dat het een vieze pan was die in water stond te weken.

Die dag moest het curryrestaurant noodgedwongen tijdelijk sluiten.

Dit incident werd een grapje in de zaak, maar voor haar was het een waardevolle 'systeemdebug'. Ze realiseerde zich dat haar grootste probleem was dat ze 'niet durfde te vragen als ze iets maar half begreep'.

We zijn allemaal hetzelfde: bang om het verkeerd te zeggen, bang om voor schut te staan, dus we raden liever dan dat we vragen. Maar de grootste hindernis bij het leren van een taal is precies deze 'angst'.

Elke miscommunicatie, elke ongemakkelijke vraag, is een patch voor je nieuwe systeem, waardoor het soepeler zal draaien.

Natuurlijk heeft niet iedereen de kans om persoonlijk naar het buitenland te gaan om te 'debuggen'. Maar gelukkig heeft technologie ons nieuwe mogelijkheden geboden. Als je bang bent om met echte mensen te praten, kun je net zo goed eerst oefenen in een veilige omgeving. Tools zoals Intent zijn hiervoor ontworpen. Het is een chat-app met ingebouwde AI-vertaling; je kunt in het Chinees typen en de ander ziet de meest natuurlijke Japanse tekst, en vice versa. Het helpt je de psychologische last van 'bang zijn om fouten te maken' van je af te schudden, zodat je moedig de eerste stap in communicatie kunt zetten.

Klik hier om je barrièrevrije communicatiereis te beginnen

Taal: de beste upgrade die je jezelf kunt geven

Een nieuwe taal leren is nooit alleen maar voor examens, werk of reizen geweest.

De ware waarde ervan is het installeren van een gloednieuw besturingssysteem in je brein. Het geeft je een tweede denkmodel, waardoor je de wereld vanuit een frisse invalshoek kunt waarnemen, anderen kunt begrijpen en jezelf opnieuw kunt ontdekken.

Je zult ontdekken dat de wereld veel groter is dan je denkt, en dat je meer potentieel hebt dan je wist.

Dus, worstel niet langer met 'vertalen'. Probeer vanaf vandaag een gloednieuw besturingssysteem in je brein te installeren.