Nie mów już „dziękuję”! W Argentynie to słowo natychmiast cię wykluczy.

Czy znasz to uczucie?

Podróżujesz do nowego miejsca i czujesz się jak kompletny outsider. Miejscowi śmieją się, ale ty nie wiesz z czego; wszyscy podążają za jakąś niewidzialną zasadą, a ty czujesz się jak intruz, kompletnie zagubiony.

To uczucie, jakby każdy znał „społeczny kod”, a ty jeden go nie znasz.

W Argentynie ten „społeczny kod” często kryje się w magicznym napoju. Być może widziałeś w wiadomościach, jak nawet Messi nosi ze sobą coś, co wygląda jak „mokra trawa w tykwie”.

To yerba mate (Mate). Ale jeśli myślisz, że to tylko herbata, grubo się mylisz.

Wyobraź sobie yerba mate jako „mobilny hotpot”

Aby naprawdę zrozumieć yerba mate, nie traktuj jej jak kawy czy herbaty z mlekiem. Wyobraź sobie ją jako południowoamerykańską wersję „mobilnego hotpota”.

Pomyśl, jak to jest, kiedy jemy hotpot?

Celem nigdy nie jest samo najedzenie się, lecz atmosfera gwaru i dzielenia się. Wszyscy gromadzą się wokół jednego naczynia, ty bierzesz pałeczkami, ja biorę pałeczkami, rozmawiamy, śmiejemy się, a relacje zacieśniają się w tym wzajemnym dawaniu i braniu.

Z yerba mate jest tak samo. To rytuał społeczny.

W Argentynie, czy to w parku, w biurze, czy na spotkaniu ze znajomymi, zawsze znajdzie się ktoś, kto pełni rolę „cebador” (lokalnie nazywany cebador). Ta osoba jest odpowiedzialna za nalewanie wody, uzupełnianie naparu, a następnie przekazywanie tej samej tykwy i tej samej rurki każdemu z obecnych.

Tak, nie pomyliłeś się, wszyscy używają jednej tykwy i jednej rurki (bombilli).

Tak jak my dzielimy jeden hotpot, tak oni dzielą jedną filiżankę yerba mate. Ty pijesz łyk, ja piję łyk – przekazują nie tylko herbatę, ale także zaufanie i sygnał „jesteśmy jedną ekipą”.

Nie znasz zasad? Jedno słowo może cię „wykluczyć z towarzystwa”

Jedzenie hotpota ma swoje zasady, na przykład nie należy mieszać w garnku własnymi pałeczkami. Picie yerba mate naturalnie również ma swoje „niewypowiedziane zasady”.

A najważniejsza z nich, i ta, na której najłatwiej potknąć się obcokrajowcom, dotyczy tego, jak uprzejmie zakończyć picie.

Wyobraź sobie, że podczas spotkania mateowego nadchodzi twoja kolej, by napić się. „Cebador” podaje ci tykwę, ty pijesz, a następnie naturalnie oddajesz ją z powrotem. Po chwili znowu ci ją podaje.

Ten proces będzie się powtarzał w kółko.

Co więc zrobić, jeśli nie chcesz już pić?

Może ci się wypsnąć: „Dziękuję (Gracias)!”

Pod żadnym pozorem!

Przy „stole” yerba mate, powiedzenie „dziękuję” nie jest uprzejmością, lecz wyraźnym sygnałem, który oznacza: „Napiłem się wystarczająco, nie nalewaj mi więcej.”

Kiedy mówisz „dziękuję” do „cebador”, to tak, jakbyś przy hotpocie powiedział wszystkim: „Jestem najedzony, wy kontynuujcie”. Następnie ta runda dzielenia się naturalnie cię ominie.

Wielu ludzi, nie znając tej zasady, uprzejmie powiedziało „dziękuję”, a potem z żalem patrzyło, jak yerba mate krąży między innymi, nigdy już do nich nie wracając, zastanawiając się, czy przypadkiem nie zostali wykluczeni.

Prawdziwa integracja zaczyna się od zrozumienia „podtekstów”

Widzisz, jedno proste słowo może mieć zupełnie inne znaczenie w różnych kontekstach kulturowych.

To właśnie jest najbardziej fascynujące w podróżach i międzykulturowej komunikacji, prawda? Pozwala ci zrozumieć, że prawdziwe więzi między ludźmi często kryją się w tych „podtekstach”, poza samymi słowami.

Wiedza, kiedy kiwnąć głową, kiedy milczeć, kiedy „dziękuję” oznacza prawdziwą wdzięczność, a kiedy „rezygnuję” – jest ważniejsza niż jakikolwiek przewodnik turystyczny.

Oczywiście, aby naprawdę zaprzyjaźnić się z miejscowymi, sama znajomość „zasad hotpota” to za mało; język zawsze jest pierwszym krokiem. Jeśli będziesz mógł dzielić się yerba mate, jednocześnie rozmawiając o Messim i życiu w ich języku, to uczucie z pewnością będzie wspaniałe.

Przełamywanie barier językowych jest prostsze, niż myślisz. Narzędzia takie jak Intent są stworzone właśnie do tego. To aplikacja czatowa z wbudowanym tłumaczeniem AI, która pozwala komunikować się bez przeszkód z ludźmi z każdego zakątka świata, używając własnego języka ojczystego.

Następnym razem, gdy ktoś w obcym kraju poda ci „dziwny napój”, mam nadzieję, że nie tylko z pewnością go przyjmiesz, ale także dzięki prawdziwej komunikacji, zamienisz nieznajomego w przyjaciela.

Ponieważ prawdziwa integracja nigdy nie polega na wypiciu herbaty, lecz na dzieleniu się historią tej chwili.