Twój angielski nie jest taki zły, po prostu masz złą „strategię przejścia”

Czy miałeś kiedyś takie doświadczenie?

Uczyłeś się angielskiego przez kilkanaście lat, przerobiłeś stosy książek ze słówkami i obejrzałeś wiele amerykańskich seriali. Na zajęciach i w aplikacjach ćwiczyłeś powtarzanie, czując się pewnie. Ale gdy nadeszła rzeczywista sytuacja, czy to rozmowa kwalifikacyjna, czy zamawianie kawy za granicą, gdy tylko otworzyłeś usta, twój mózg przestawał działać, a wszystkie zapamiętane słowa i wyćwiczone zdania, po prostu uleciały z głowy.

W tamtej chwili naprawdę zwątpiłeś w sens własnych wysiłków. Czułeś, że wszystkie te lata wysiłku poszły na marne.

A co, jeśli powiem ci, że problem wcale nie leży w tym, że „nie starałeś się wystarczająco” albo „nie masz talentu językowego”?

Nie chodzi o to, że twój angielski jest zły, po prostu próbujesz użyć ekwipunku z wioski startowej, by pokonać bossa na maksymalnym poziomie.

Potraktuj każdą rozmowę jako „przejście poziomu w grze”

Zmieńmy perspektywę. Nie traktuj już mówienia po angielsku jak „przedmiotu szkolnego”, wyobraź sobie to jako grę, w której przechodzi się poziomy.

Każda rzeczywista sytuacja konwersacyjna – zamawianie w Starbucksie, spotkanie z zagranicznymi kolegami, uczestniczenie w międzynarodowej imprezie – to nowy „poziom”.

Każdy poziom ma swoją unikalną „mapę” (atmosferę otoczenia), „NPC” (rozmawiające osoby), „przedmioty zadaniowe” (kluczowe słownictwo) i „ustalone zagrywki” (często używane konstrukcje).

A angielski, którego uczyliśmy się w szkole, to co najwyżej „samouczek dla początkujących”. Nauczył cię podstawowych operacji, ale nie dał ci „strategii przejścia” dla żadnego konkretnego poziomu.

Dlatego, gdy wchodzisz na nowy poziom „z pustymi rękami”, czujesz się zagubiony, i to jest zupełnie normalne.

Ja też tak kiedyś miałem. Na studiach pracowałem w restauracji z wieloma zagranicznymi klientami. Mimo że studiowałem angielski, stojąc przed klientami, zupełnie nie wiedziałem, jak „uprzejmie” przyjmować zamówienia, jak przedstawiać kartę win, jak odbierać telefony w sprawie rezerwacji po angielsku. Wiedza z podręczników była tutaj zupełnie bezużyteczna.

Dopóki nie zdałem sobie sprawy, że potrzebuję nie więcej „wiedzy angielskiej”, ale specjalnej „strategii przejścia” dla tej restauracji.

Twoja spersonalizowana „strategia przejścia” w zaledwie czterech krokach

Zapomnij o ciężarze „nauki angielskiego”. Od dziś robimy tylko jedno: przygotowujemy spersonalizowaną strategię dla następnego „poziomu”, z którym się zmierzysz.

Krok pierwszy: Rozpoznanie mapy (Obserwacja)

Wchodząc w nowe środowisko, nie spiesz się z mówieniem. Najpierw bądź „obserwatorem”.

Posłuchaj, o czym rozmawiają okoliczni „NPC”? Jakich słów używają? Jaki jest przebieg rozmowy? Jak przed grą, najpierw przejrzyj mapę i pokaz ruchów Bossa.

W restauracji zacząłem uważnie słuchać, jak inni doświadczeni koledzy wchodzą w interakcje z klientami. Jak się witają? Jak polecają dania? Jak radzą sobie z reklamacjami?

Krok drugi: Zbieranie ekwipunku (Słownictwo)

Na podstawie swoich obserwacji, sporządź listę najważniejszego „ekwipunku” dla tego „poziomu” – czyli często używanego słownictwa.

Wtedy pierwszą rzeczą, jaką zrobiłem, było sprawdzenie i zapamiętanie wszystkich nazw dań, składników, sosów (np. rozmaryn Rosemary, musztarda miodowa honey mustard, majonez mayonnaise) z menu. To była moja najpotężniejsza „broń” na tym poziomie.

Jeśli idziesz na rozmowę kwalifikacyjną do firmy technologicznej, twój „ekwipunek” to mogą być słowa takie jak AI, data-driven, synergy, roadmap.

Krok trzeci: Przewidywanie ruchów (Tworzenie skryptów)

Spisz najbardziej prawdopodobne dialogi dla tej sceny, jakbyś pisał scenariusz. To będzie twoja „lista ruchów”.

Na przykład w restauracji przygotowałem różne „scenariusze”:

• Jeśli klient ma dzieci: „Czy potrzebujesz dziecięcych sztućców/krzesełka?” „Czy dziecko zamawia oddzielny posiłek dla dzieci, czy dzieli się z dorosłymi?”
• Jeśli klient to para na randce: „Mamy napoje bezkofeinowe…” „Mamy kilka dań o delikatniejszej teksturze…”
• Pytania ogólne: „Toaleta jest tam.” „Akceptujemy gotówkę i karty.” „Obecnie mamy pełno, może być 20 minut czekania.”

Krok czwarty: Trening symulacyjny (Odgrywanie ról)

W domu rozmawiaj sam ze sobą. Jedna osoba odgrywa dwie role i przećwicz napisany scenariusz od początku do końca.

To może brzmieć trochę głupio, ale efekty są zdumiewające. To tak, jakbyś na „poligonie treningowym” ćwiczył kombinację ruchów, aż opanujesz ją do perfekcji.

Gdy przygotujesz wszystkie te „strategie”, następnym razem, gdy wejdziesz na ten sam „poziom”, nie będziesz już tym spanikowanym nowicjuszem. Będziesz czuł spokój, jakbyś mówił „jestem w pełni przygotowany”, a nawet będziesz trochę podekscytowany, chcąc szybko sprawdzić wyniki swojego treningu.

Nie bój się, śmiało „przechodź poziomy”

„Co jeśli druga osoba powie coś, czego nie ma w moim scenariuszu?”

Nie panikuj. Zapamiętaj, co powiedział rozmówca, a po powrocie do domu dodaj to do swojej „biblioteki strategii”. Twoja strategia będzie coraz doskonalsza, a twoja „siła bojowa” będzie coraz większa.

„Co jeśli moja wymowa i gramatyka nie są idealne?”

Istotą języka jest komunikacja, nie egzamin. Dopóki rozmówca cię rozumie, już „przeszedłeś poziom”. Pozostałe szczegóły można powoli „ulepszać” w przyszłych „przejściach”.

Ta metoda rozbija duży i niejasny cel „opanowania angielskiego” na konkretne, wykonalne „zadania przejścia poziomu”. Usuwa strach i daje poczucie kontroli.

Jeśli szukasz bezpieczniejszego „poligonu treningowego” lub potrzebujesz osobistego trenera podczas przygotowywania „strategii”, możesz wypróbować narzędzie Intent. To aplikacja czatowa z wbudowanym tłumaczeniem AI, dzięki której możesz swobodnie komunikować się z przyjaciółmi z całego świata. Gdy się zablokujesz, tłumaczenie w czasie rzeczywistym pomoże ci; gdy przygotowujesz własny „scenariusz rozmowy”, możesz go użyć do szybkiego sprawdzenia, czy twoje wyrażenia są autentyczne.

To jak „inteligentny towarzysz” na twojej drodze do przechodzenia poziomów, pomagający szybciej „awansować i walczyć z potworami”.

Następnym razem, gdy będziesz musiał komunikować się po angielsku, nie myśl już: „Czy mój angielski jest wystarczająco dobry?”.

Zapytaj siebie: „Czy mam przygotowaną strategię dla tego poziomu?”