உலகின் ஒருகாலத்து "பொது மொழியான" லத்தீன் எப்படி "மறைந்தது"? ஒரு எதிர்பாராத பதில்

ஆங்கிலம் எங்கும் நிறைந்துள்ளது, உலகம் முழுவதும் அதைக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்பது போல நாம் அடிக்கடி உணர்கிறோம். ஆனால், இன்றைய ஆங்கிலம் போல் வரலாற்றில் வேறு எந்த மொழியும் இதே அளவு கோலோச்சியது உண்டா என்று நீங்கள் யோசித்ததுண்டா?

நிச்சயமாக உண்டு. அதுதான் லத்தீன் மொழி.

சுமார் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளாக, லத்தீன் மொழி ரோமானியப் பேரரசின் ஆட்சி மொழியாகவும், ஐரோப்பாவின் அறிவியல், சட்டம், இலக்கியம் மற்றும் இராஜதந்திர மொழியாகவும் விளங்கியது. அதன் நிலை, இன்றைய ஆங்கிலத்தை விடவும் மிகவும் மேலானது.

ஆனால் விந்தையானது என்னவென்றால், வாட்டிகனில் நடைபெறும் மதச் சடங்குகளைத் தவிர, இன்று நீங்கள் யாரும் லத்தீன் பேசுவதைக் கேட்கவே முடிவதில்லை.

அப்படியானால், ஒருகாலத்தில் இவ்வளவு வலிமையாக இருந்த மொழி எங்கே போனது? அதை யார் "கொன்றது"?

ஒரு மொழியின் மறைவு, ஒரு குடும்ப சமையல் செய்முறையின் பரம்பரை போன்றது

முடிவுக்கு வர அவசரப்படாதீர்கள். ஒரு மொழியின் மறைவு என்பது ஒரு கொலை வழக்கு போன்றதல்ல; அது ஒரு குடும்ப சமையல் செய்முறையின் தலைமுறை தலைமுறையாகப் பரவும் கதையைப் போன்றது.

ஒரு கற்பனை செய்து பாருங்கள், ஒரு மதிப்புமிக்க பாட்டி இருக்கிறார், அவரிடம் ஒரு விசேஷமான, சுவைக்கு நிகரற்ற சூப் செய்முறை உள்ளது. அந்த செய்முறையை அவர் தனது வீட்டில் உள்ள எல்லா குழந்தைகளுக்கும் கற்றுக்கொடுத்தார். பாட்டி உயிருடன் இருக்கும் வரை, அனைவரும் அவரது முறையைத் துல்லியமாகப் பின்பற்றி, சுவை சிறிதும் மாறாமல் சூப் செய்தார்கள்.

பின்னர், பாட்டி இறந்துவிட்டார். குழந்தைகளும் வெவ்வேறு திசைகளில் பிரிந்து சென்று, வெவ்வேறு நகரங்களில் குடியேறினர்.

• கடற்கரையில் வசித்த குழந்தை, சூப்பில் கடல் உணவுகளைச் சேர்த்தால் இன்னும் சுவையாக இருக்கும் என்று நினைத்தது.
• உள்நாட்டுப் பகுதிக்குக் குடியேறிய குழந்தை, அங்கே கிடைக்கும் காளான்களையும் உருளைக்கிழங்குகளையும் சேர்த்தால் சூப் இன்னும் அடர்த்தியாக இருக்கும் என்பதைக் கண்டறிந்தது.
• வெப்பமண்டலப் பகுதியில் வசித்த குழந்தை, சூப்பில் சில காரமான மசாலாப் பொருட்களைச் சேர்த்து, அதை இன்னும் பசியைத் தூண்டும் வகையில் மாற்றியது.

பல தலைமுறைகள் கடந்தன. இந்த "மேம்படுத்தப்பட்ட" சுவையான சூப்களின் சுவையும், செய்முறையும் பாட்டியின் அசல் செய்முறையிலிருந்து வெகுவாக வேறுபட்டன. அவை தனித்தனியே வளர்ந்து, தனித்துவமான சுவையுடைய "பிரெஞ்சு கடல் உணவு சூப்", "இத்தாலிய காளான் சூப்" மற்றும் "ஸ்பானிஷ் சுவைமிகுந்த அடர்த்தியான சூப்" ஆக மாறின.

அவை அனைத்தும் பாட்டியின் செய்முறையிலிருந்து உருவானவைதான், ஆனால் அந்த அசல் "பாட்டியின் அபூர்வமான சூப்" இப்போது யாரும் செய்வதில்லை. அது அந்தப் பழைய சமையல் குறிப்புப் புத்தகத்தில் மட்டுமே உள்ளது.

இப்போது உங்களுக்குப் புரிகிறதா?

லத்தீன் "இறக்கவில்லை", அது பல வடிவங்களில் "உயிர் வாழ்கிறது"

இந்தக் கதைதான் லத்தீன் மொழியின் விதி.

அந்த "பாட்டி", ஒருகாலத்தில் அளவில்லாத வலிமை வாய்ந்த ரோமானியப் பேரரசுதான். அந்த "விசேஷமான சூப்" லத்தீன் மொழிதான்.

ரோமானியப் பேரரசு எனும் இந்த "குடும்பத்தின் தலைவர்" இருந்தவரை, ஸ்பெயின் முதல் ருமேனியா வரை அனைவரும் ஒரே சீரான லத்தீன் மொழியைப் பேசினர் மற்றும் எழுதினர்.

ஆனால் பேரரசு வீழ்ச்சியடைந்து, மத்திய அதிகாரம் மறைந்தபோது, "குழந்தைகள்" – அதாவது இன்றைய பிரான்ஸ், ஸ்பெயின், இத்தாலி போன்ற நாடுகளின் மூதாதையர்கள் – தங்கள் சொந்த வழிகளில் இந்த மொழி சூப்பை "மேம்படுத்த" ஆரம்பித்தனர்.

அவர்கள் தங்கள் உள்ளூர் உச்சரிப்புகள், பழக்கவழக்கங்கள் மற்றும் பிற இனங்களின் சொற்களை (உதாரணமாக, பிரெஞ்சு மொழி ஜெர்மானிய மொழியுடனும், ஸ்பானிஷ் மொழி அரபு மொழியுடனும் இணைந்தது போல) ஒன்றிணைத்து, லத்தீன் மொழியை "உள்ளூர் தன்மைக்கு ஏற்ப மாற்றியமைத்தனர்".

மெதுவாக, இந்த "புதிய சுவைகளுடைய சூப்கள்" – அதாவது இன்றைய பிரெஞ்சு, ஸ்பானிஷ், இத்தாலியன், போர்த்துகீசியம் மற்றும் ருமேனிய மொழிகள் – அசல் லத்தீன் மொழியிலிருந்து வெகுவாக வேறுபட்டு, இறுதியில் முற்றிலும் புதிய, தனித்துவமான மொழிகளாக மாறின.

ஆகவே, லத்தீன் மொழியை யாரும் "கொல்லவில்லை". அது இறக்கவில்லை, ஆனால் பல புதிய மொழிகளின் வடிவங்களில் "உயிர் வாழ்கிறது". அது பரிணாம வளர்ச்சி அடைந்தது, பிரிந்துவிட்டது, அந்த பாட்டியின் சூப் போல, ஒவ்வொரு குழந்தையின் வீட்டிலும் புதிய வடிவங்களில் தொடர்ந்து நிலைத்துவிட்டது.

அப்படியானால், இன்று நாம் புத்தகங்களில் பார்க்கும், கற்றுக்கொள்ள கடினமாக இருக்கும் "செம்மொழி லத்தீன்" என்பது என்ன?

அது மேசையின் இழுப்பறையில் பூட்டப்பட்ட அந்த "பரம்பரை சமையல் குறிப்புப் புத்தகம்" போன்றது – அது ஒரு குறிப்பிட்ட காலகட்டத்தில் மிகவும் தரமான, நேர்த்தியான செய்முறைகளைப் பதிவு செய்தது, ஆனால் அது உறைந்துவிட்டது, இனி மாறுவதில்லை, ஒரு "வாழும் புதைபடிவம்" ஆகிவிட்டது. ஆனால் மொழி என்பது மக்களிடையே தொடர்ந்து வளர்ந்து, பரவி வருகிறது.

மொழி உயிரோட்டமானது, தொடர்பு நிரந்தரமானது

இந்தக் கதை நமக்கு ஒரு ஆழமான உண்மையைக் கூறுகிறது: மொழி உயிரோட்டமானது, அது வாழ்க்கையைப் போலவே, எப்போதும் ஓட்டத்திலும் மாற்றத்திலும் உள்ளது.

இன்று அசைக்க முடியாததாகத் தோன்றும் மொழி ஆதிக்கம், வரலாற்றின் நீண்ட ஓட்டத்தில், ஒரு அலையாக மட்டுமே இருக்கலாம்.

லத்தீன் மொழியின் பரிணாம வளர்ச்சி, வண்ணமயமான ஐரோப்பிய கலாச்சாரத்தை உருவாக்கிய அதே வேளையில், தொடர்புத் தடைகளையும் உருவாக்கியது. ஸ்பானிஷ் பேசும் "வழித்தோன்றல்களால்" இத்தாலியன் பேசும் "உறவினர்களைப்" புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை.

இந்த "இனிமையான சவால்" இன்று இன்னும் பொதுவானது, உலகில் நூற்றுக்கணக்கான மொழிகள் உள்ளன. அதிர்ஷ்டவசமாக, தொழில்நுட்பத்தைப் பயன்படுத்தி இந்தத் தடைகளை உடைக்கக்கூடிய ஒரு காலத்தில் நாம் வாழ்கிறோம். உதாரணமாக, Lingogram போன்ற கருவிகள், அதன் உள்ளமைக்கப்பட்ட AI மொழிபெயர்ப்பு மூலம், அவர்களின் மொழி "சமையல் செய்முறை" எவ்வளவு வேறுபட்டு இருந்தாலும், உலகின் எந்த மூலையில் உள்ளவர்களுடனும் நீங்கள் எளிதாக உரையாட முடியும்.

மொழியின் பரிணாம வளர்ச்சி, வரலாற்றின் ஓட்டத்தையும் மனிதனின் படைப்பாற்றலையும் சான்றாக நிற்கிறது. அடுத்த முறை நீங்கள் ஒரு வெளிநாட்டு மொழியை எதிர்கொள்ளும் போது, அதை ஒரு தனித்துவமான சுவையுடைய "உள்ளூர் உணவாக" கற்பனை செய்து பாருங்கள். அது ஒரு தடை அல்ல, மாறாக ஒரு புதிய உலகத்திற்கான ஜன்னல்.

நல்ல கருவிகள் இருக்கும்போது, இந்த ஜன்னலைத் திறப்பது நீங்கள் நினைப்பதை விட மிகவும் எளிதாக இருக்கும்.