8 วิธีพูดคำว่า "ขอโทษ" ในภาษาจีน (และเวลาที่ควรใช้)

ในทุกภาษา การขอโทษถือเป็นศิลปะที่สำคัญ แม้ว่า "ต้วยปู้ฉี่" (Duìbuqǐ / 对不起) จะเป็นวิธีที่ตรงไปตรงมาที่สุดในการกล่าวคำขอโทษในภาษาจีน แต่ก็มีวิธีแสดงการขอโทษที่หลากหลายขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ตั้งแต่การกล่าว "ขอโทษเล็กน้อย" ไปจนถึงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง การเข้าใจความแตกต่างเหล่านี้จะช่วยให้คุณแสดงการขอโทษได้อย่างถูกต้องและเหมาะสมยิ่งขึ้นในการสนทนาภาษาจีน

ทำความเข้าใจความแตกต่างของการขอโทษ

1. 对不起 (Duìbuqǐ) – การขอโทษที่ใช้ทั่วไปและตรงไปตรงมาที่สุด

ความหมาย: ขอโทษ / ฉันขออภัย
การใช้งาน: เป็นวิธีที่พบบ่อยและตรงไปตรงมาที่สุดในการขอโทษ เหมาะสำหรับสถานการณ์ส่วนใหญ่ ไม่ว่าจะเป็นความผิดพลาดเล็กน้อย (เช่น บังเอิญชนใครบางคน) หรือความผิดพลาดที่ร้ายแรงกว่า
ควรใช้เมื่อใด: ทุกสถานการณ์ที่ต้องมีการขอโทษ
ตัวอย่าง: “对不起，我来晚了。” (ต้วยปู้ฉี่, หว่อ หลาย หว่าน เลอ。) (ขอโทษครับ/ค่ะ, ผม/หนู/ดิฉันมาสาย)

2. 抱歉 (Bàoqiàn) – การขอโทษที่เป็นทางการขึ้นเล็กน้อย

ความหมาย: ขอโทษ / เสียใจ
การใช้งาน: เป็นทางการกว่า "ต้วยปู้ฉี่" เล็กน้อย มักใช้ในภาษาเขียนหรือในสถานการณ์ที่เป็นทางการมากขึ้น และยังสามารถใช้แสดงความเสียใจได้
ควรใช้เมื่อใด: โอกาสที่เป็นทางการ, การสื่อสารที่เป็นลายลักษณ์อักษร, หรือการแสดงความเสียใจ
ตัวอย่าง: “对此给您带来的不便，我们深表抱歉。” (ตุ้ยฉื่อ เก่ย หนิน ต้าย หลาย เตอ ปู้ เปี้ยน, หว่อเมิน เซิน เปี่ยว เป้าเชี่ยน。) (พวกเราต้องขออภัยอย่างสูงสำหรับความไม่สะดวกที่เกิดขึ้นนี้)

3. 不好意思 (Bù hǎoyìsi) – การขอโทษเล็กน้อยหรือการขัดจังหวะ

ความหมาย: ขอโทษนะครับ/คะ (รบกวน), ขออภัยเล็กน้อย, ฉันรู้สึกเขิน/ละอายใจ
การใช้งาน: แสดงการขอโทษเล็กน้อย, ความเขินอาย, หรือเมื่อคุณกำลังก่อความไม่สะดวกเล็กน้อยหรือขัดจังหวะ มักใช้เมื่อขอความช่วยเหลือหรือแทรกบทสนทนา
ควรใช้เมื่อใด: ก่อความไม่สะดวกเล็กน้อย, ขัดจังหวะผู้อื่น, ขอความช่วยเหลือ
ตัวอย่าง: “不好意思，请问洗手间在哪儿？” (ปู้ ห่าว อี้ ซือ, ฉิง เวิ่น สี่ โส่ว เจียน ไจ้ หน่า เอ่อร์？) (ขอโทษครับ/ค่ะ, ห้องน้ำอยู่ที่ไหนครับ/คะ?)

การแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง

4. 实在抱歉 (Shízài bàoqiàn) / 万分抱歉 (Wànfēn bàoqiàn) – ขอโทษอย่างยิ่งยวด

ความหมาย: ขอโทษจริงๆ / ขออภัยอย่างยิ่ง
การใช้งาน: เน้นระดับของการขอโทษ หมายถึง เสียใจมากๆ
ควรใช้เมื่อใด: เมื่อคุณทำผิดพลาดค่อนข้างร้ายแรง หรือก่อให้เกิดปัญหาสำคัญแก่ผู้อื่น
ตัวอย่าง: “实在抱歉，我把你的文件弄丢了。” (สือ จ้าย เป้าเชี่ยน, หว่อ ป่า หนี่ เตอ เวิ่น เจี้ยน น่ง ติว เลอ。) (ฉันขอโทษจริงๆ, ฉันทำเอกสารของคุณหาย)

5. 我的错 (Wǒ de cuò) – การยอมรับผิด

ความหมาย: ความผิดของฉัน
การใช้งาน: ยอมรับโดยตรงว่าเป็นความผิดของคุณ ด้วยน้ำเสียงที่จริงใจ
ควรใช้เมื่อใด: ยอมรับว่าได้ทำผิดพลาดและพร้อมที่จะรับผิดชอบ
ตัวอย่าง: “对不起，这是我的错，我不该那样说。” (ต้วยปู้ฉี่, เจ้อ ซื่อ หว่อ เตอ ชั่ว, หว่อ ปู้ กาย น่า ย่าง ชัวร์。) (ขอโทษครับ/ค่ะ, เป็นความผิดของผม/หนู/ดิฉันเอง, ผม/หนู/ดิฉันไม่ควรพูดแบบนั้น)

6. 请原谅 (Qǐng yuánliàng) – การขอการให้อภัย

ความหมาย: โปรดยกโทษให้ฉัน
การใช้งาน: หลังจากขอโทษแล้ว คุณยังขอการให้อภัยจากอีกฝ่าย
ควรใช้เมื่อใด: หลังจากทำผิดพลาด โดยหวังให้ผู้อื่นเข้าใจ
ตัวอย่าง: “我不是故意的，请原谅我。” (หว่อ ปู้ ซื่อ กู้ อี้ เตอ, ฉิ่ง หยวน เลี่ยง หว่อ。) (ฉันไม่ได้ตั้งใจ, โปรดยกโทษให้ฉันด้วย)

การขอโทษที่ก่อให้เกิดปัญหา

7. 给你添麻烦了 (Gěi nǐ tiān máfan le) – ฉันทำให้คุณลำบาก/เดือดร้อนแล้ว

ความหมาย: ฉันทำให้คุณลำบาก/เดือดร้อนแล้ว
การใช้งาน: แสดงว่าการกระทำของคุณได้ก่อให้เกิดปัญหาหรือความไม่สะดวกแก่ผู้อื่น
ควรใช้เมื่อใด: เมื่อการกระทำของคุณก่อให้เกิดความไม่สะดวกหรืองานเพิ่มแก่ผู้อื่น
ตัวอย่าง: “真不好意思，给你添麻烦了。” (เจิน ปู้ ห่าว อี้ ซือ, เก่ย หนี่ เทียน หมา ฟ่าน เลอ。) (ขอโทษจริงๆ ครับ/ค่ะ, ผม/หนู/ดิฉันทำให้คุณลำบากแล้ว)

8. 我错了 (Wǒ cuò le) – การยอมรับผิดและแสดงความสำนึกผิด

ความหมาย: ฉันผิดแล้ว
การใช้งาน: เป็นน้ำเสียงที่ตรงไปตรงมามากขึ้น มักใช้เพื่อยอมรับความผิดพลาดและแสดงความสำนึกผิด บ่อยครั้งที่ใช้โดยคนหนุ่มสาวกับผู้สูงอายุ หรือในความสัมพันธ์ที่สนิทสนม
ควรใช้เมื่อใด: ยอมรับความผิดพลาดและแสดงความเต็มใจที่จะแก้ไข
ตัวอย่าง: “妈妈，我错了，下次再也不敢了。” (มาม่า, หว่อ ชั่ว เลอ, ซื่อ เสี่ย ไจ้ ปู้ ก่าน เลอ。) (แม่ครับ/คะ, ผม/หนู/ดิฉันผิดไปแล้ว, ครั้งหน้าจะไม่กล้าทำอีกแล้ว)

การเรียนรู้วิธีการขอโทษเหล่านี้จะช่วยให้คุณสามารถรับมือกับสถานการณ์ต่างๆ ได้อย่างสง่างามยิ่งขึ้นในการสนทนาภาษาจีน และรักษาสัมพันธภาพที่ดีไว้ได้ โปรดจำไว้ว่า การขอโทษที่จริงใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดเสมอ