Geen hoofdpijn meer van "vertalen in je hoofd": je gebruikte waarschijnlijk altijd de verkeerde methode

Herken je dit? Je praat met buitenlanders, en zodra de ander begint te spreken, schakelen je hersenen meteen over op de 'simultaanvertaling'-modus. Je vertaalt de woorden van de ander naar het Nederlands, en tegelijkertijd probeer je met veel moeite je eigen Nederlandse gedachten naar het Engels te vertalen.

Het resultaat? Gesprekken lopen stroef, je gezicht verraadt je ongemak, en je kunt het tempo niet bijhouden, waardoor je ook nog eens onhandig overkomt.

We dachten allemaal dat het uiteindelijke doel van het leren van een vreemde taal was: "stoppen met vertalen in je hoofd en in die vreemde taal denken". Dus probeerden we wanhopig tegen onszelf te zeggen: "Niet vertalen! Niet vertalen!" Maar het bleek dat hoe meer we het onderdrukten, hoe sterker de drang om te vertalen werd.

Waar ligt het probleem dan precies?

Vandaag wil ik je een methode delen die je perspectief mogelijk volledig zal veranderen. De kern van het probleem ligt helemaal niet bij het 'vertalen' zelf, maar bij de dingen die we proberen te vertalen: die zijn te complex.

Jouw gedachten zijn een complex Lego-model

Stel je voor dat je moedertaaldenken als een magnifiek 'Hemeltempelmodel' is, prachtig gebouwd met Lego-steentjes. De structuur is complex, rijk aan details, en elk steentje past perfect.

Nu begin je een nieuwe taal te leren, bijvoorbeeld Engels. Dat is alsof je een gloednieuwe doos Legosteentjes krijgt met andere regels.

Wat is dan de eerste fout die je maakt?

Je kijkt naar die imposante 'Hemeltempel' in je hoofd, en probeert die precies zo, in één keer, na te bouwen met de nieuwe steentjes in je handen.

Is dat mogelijk? Natuurlijk niet.

Je bent niet bekend met de manier waarop de nieuwe steentjes in elkaar passen, en de onderdelen in je handen komen mogelijk ook niet helemaal overeen. Dus raak je in de war, je haalt het keer op keer uit elkaar en bouwt het weer op, en uiteindelijk houd je alleen maar een hoop rommelige onderdelen over.

Dit is wat er in je hersenen gebeurt wanneer je 'in je hoofd vertaalt'. Wat je pijn bezorgt, is niet het 'vertalen' zelf, maar het feit dat je een te complex 'moedertaalmodel' probeert te vertalen.

Het ware geheim: begin met één steentje

Hoe doen de experts het dan? Ze beginnen niet meteen met het bouwen van de 'Hemeltempel'. Ze breken het grootse doel af tot de meest basale, eenvoudigste stappen.

Stap één: Haal je "Hemeltempel" uit elkaar, en vind het meest essentiële steentje

Vergeet die bloemrijke bewoordingen en complexe bijzinnen. Als je een idee wilt uitdrukken, vraag jezelf dan eerst af: wat is de meest essentiële, eenvoudigste versie van dit idee?

Stel dat het 'Hemeltempelmodel' in je hoofd is: "Als het vandaag zulk mooi weer is, kunnen we net zo goed naar het strand gaan, laten we deze zeldzame zonneschijn niet verspillen."

Vertaal het niet meteen in zijn geheel! Breek het af tot de eenvoudigste 'Lego-steentjes':

• Steentje 1: Het weer is goed. (The weather is good.)
• Steentje 2: Ik wil naar het strand. (I want to go to the sea.)

Zie je? Wanneer je complexe gedachten vereenvoudigt tot kernzinnen met een onderwerp-werkwoord-objectstructuur, neemt de moeilijkheidsgraad van het vertalen direct met 90% af. Je kunt deze twee eenvoudige zinnen gemakkelijk in de nieuwe taal uitspreken.

Stap twee: Leer eenvoudige verbindingen

Zodra je deze 'kleine steentjes' vakkundig kunt samenvoegen, leer dan om ze te combineren met de eenvoudigste voegwoorden (zoals and, but, so, because).

• The weather is good, so I want to go to the sea.

Deze zin is misschien niet zo bloemrijk als je oorspronkelijke gedachte, maar hij is duidelijk, nauwkeurig en volkomen voldoende! De essentie van communicatie is effectief informatie overbrengen, niet literair talent tentoonspreiden.

Stap drie: Dompel jezelf onder in de 'Lego-wereld', totdat je de bouwtekening vergeet

Wanneer je gewend raakt aan communiceren met 'blokjesdenken', zul je merken dat de last van 'vertalen in je hoofd' steeds kleiner wordt.

Vervolgens komt de meest cruciale stap: dompel je volop onder in deze nieuwe taal. Kijk, luister en lees. Kijk naar je favoriete films, luister naar je favoriete podcasts, lees artikelen die je interesseren.

Dit proces is als een Lego-liefhebber die de hele dag ondergedompeld is in de Lego-wereld. Hij blijft kijken naar de creaties van anderen, leert nieuwe bouwtechnieken, en na verloop van tijd heeft hij geen bouwtekening meer nodig. Dan kan hij intuïtief en vanuit 'spiergeheugen' zijn eigen modellen creëren, precies zoals hij wil.

Dit is de ware staat van 'denken in een vreemde taal'. Het ontstaat niet zomaar uit het niets, maar wordt op een natuurlijke manier bereikt via deze drie stappen: "vereenvoudigen—combineren—onderdompelen".

Maak communicatie eenvoudig

Dus, veroordeel jezelf niet langer vanwege 'vertalen in je hoofd'. Het is niet je vijand, maar een noodzakelijke stap op je leertraject.

Wat je echt moet veranderen, is stoppen met het bouwen van 'complexe modellen' en in plaats daarvan leren genieten van het plezier van het 'bouwen met eenvoudige steentjes'.

1. Als je iets wilt uitdrukken: vereenvoudig eerst.
2. Als je spreekt: gebruik korte zinnen.
3. Als je de tijd hebt: dompel je veel onder.

Natuurlijk vereisen onderdompeling en oefening partners. Als je een veilige omgeving wilt vinden om te oefenen met het gebruiken van eenvoudige 'steentjes' om met mensen over de hele wereld te communiceren, probeer dan Intent eens. Het is een chat-app met ingebouwde AI-vertaling. Als je vastloopt, kan het je tips geven als een Lego-bouwinstructie, zodat je het gesprek soepel kunt voltooien. Je kunt je 'blokjesdenken' gemakkelijk in echte gesprekken oefenen.

Onthoud dat taal geen hulpmiddel is om mee te pronken, maar een brug om verbinding te maken. Laat vanaf vandaag de obsessie met perfectie los, en bouw als een kind, beginnend met het eenvoudigste steentje, je eigen taalwereld op.