Eftir allt þetta frönskunám, af hverju hljómar hún enn eins og "útlendingur sé að tala"?

Margir okkar hafa upplifað þessa vonbrigði: þrátt fyrir að hafa franska málfræði fullkomlega á hreinu og eiga töluverðan orðaforða, þegar við opnum munninn, hljómar það alltaf svolítið eins og "þýðingarmál" og afhjúpar strax að við erum útlendingar.

Hvar liggur vandamálið? Það er ekki að þú sért ekki nógu dugleg/ur, né að þú skortir tungumálahæfileika.

Raunverulega ástæðan er: við höfum alltaf verið að læra frönsku með heilann, en gleymt að taka "munninn" okkar með í þjálfunina.

Munnurinn þinn þarf líka á "líkamsrækt" að halda

Ímyndaðu þér að læra framburð nýs tungumáls, það er eins og að læra alveg nýjan dans.

Þegar þú talar kínversku, eru munnurinn þinn, tungan og hálsinn vanir ákveðnum kunnuglegum „danssporum“ – þar sem framburðurinn er fullkominn, hvert orð skýrt og kröftugt. Þessar hreyfingar hafa verið æfðar í áratugi og eru löngu orðnar vöðvaminni.

En franska er allt annars konar "dansstíll". Hún er líkari glæsilegum og flæðandi vals, sem leggur áherslu á samfellu og mýkt, frekar en skýran og stakaðan takt.

Þú getur ekki notað hreyfingar úr götudansi til að dansa vals. Sömuleiðis, ef þú kennir munninum ekki nýja "dansspor", mun hann ómeðvitað nota kínverskar vanar venjur til að tala frönsku, sem mun eðlilega hljóma mjög "óeðlilega".

Hættu því að "læra" framburð utan að eins og hann væri þekking, heldur "æfðu" hann sem líkamlega færni. Hér að neðan eru nokkur af klassískustu "danssporum" frönskunnar sem við getum æft saman.

Fyrsta skref: Finndu "flæðið" í frönskunni

Margir byrjendur upplifa, þegar þeir hlusta á frönsku, að fólk tali eins og það syngi, án bila milli orða. Þetta er "flæðið" í frönskunni og jafnframt mikilvægasta "danssporið" hennar.

Ólíkt kínversku, þar sem hvert orð er sagt skýrt og stakað, er taktur frönskunnar jafn, og orðin tengjast náttúrulega saman og mynda svokallaðar "tengingar" (liaison) og "samdrátt" (élision). Til dæmis, l'arbre (tré), er ekki lesið sem le arbre, heldur eru orðin tvö sameinuð í einn framburð.

Æfingaraðferð: Gleymdu einstökum orðum og reyndu að lesa heila stutt setningu sem eitt "langt orð". Þú getur hlustað á franskan söng eða fréttir á meðan þú slærð létt á borðið með fingrinum og fylgir jöfnum og flæðandi taktinum. Þetta er eins og að telja taktinn fyrir dansinn þinn, og smám saman mun munnurinn þinn ná taktinum.

Annað skref: Náðu tökum á hinu einkennandi "erfiða dansspori" – franska R-inu

Ef franska er dans, þá er "r"-hljóðið það glæsilegasta "heljarstökk".

Margir geta annað hvort ekki framborið það, eða þeir beita of miklum krafti, svo það hljómar eins og munnskol, og hálsinn verður sérstaklega aumur. Mundu að dans ætti að vera tignarlegur, ekki sársaukafullur.

Lykillinn að þessu hljóði er að það er ekki framleitt með tungubroddinum, heldur með mjög mildum titringi aftan í tungurótinni og hálsinum.

Æfingaraðferð: Ímyndaðu þér að þú sért að skola munninn með mjög, mjög litlu vatni og finndu titringinn aftan í hálsinum. Eða, þú getur fyrst framborið hljóð eins og þegar maður gargar mjög varlega, og haldið munnhreyfingum og tungustöðu, og reynt að láta loftflæðið nudda varlega þann stað. Þetta er eins og að gera "teygjur" fyrir dans, tilgangurinn er að finna og vekja þennan sofandi vöðva.

Þriðja skref: Brjóta niður flókin "sambandsdansspor"

Framburður sumra orða, eins og grenouille (froskur) eða deuil (sorg), er fyrir okkur eins og flóknar samsettar hreyfingar, þar sem tungan og varirnar "berjast" oft.

Margir lesa grenouille ranglega sem "gren-wee", einmitt vegna þess að "dansspor" munnsins fylgja ekki með, og umskiptin frá ou til i eru of hröð, hreyfingin ekki fullkomlega framkvæmd.

Æfingaraðferð: Hægðu á þér, og brjóttu niður flóknu hreyfingarnar. Tökum grenouille sem dæmi:

1. Æfðu "ou" hljóðið aftur og aftur, til dæmis í orðinu doux (mildur), til að tryggja að varir þínar geti myndað fullkominn hring.
2. Æfðu síðan "ille" hljóðið sérstaklega.
3. Að lokum, eins og í hægagangi, tengdu "gre" - "nou" - "ille" þessi þrjú "dansspor" slétt saman.

Mundu að allur flókinn dans er samsettur úr einföldum grunnhreyfingum.

Ekki óttast, munnurinn þinn er fæddur dansari

Sjáðu til, rangur framburður er ekki spurning um "rétt" eða "rangt", heldur spurning um "færni" og "óvönu". Þetta hefur ekkert með greind að gera, heldur einungis við æfingu.

Munnurinn þinn er fæddur tungumálasnjall, hann hefur nú þegar náð fullkomlega tökum á kínversku, þessum flókna "dansi". Svo, hann er algerlega fær um að læra annan, og þriðja.

En æfingin þarf góðan dansfélaga, umhverfi sem leyfir þér að dansa djörfum og óttast ekki að gera mistök. Í raunveruleikanum getur verið svolítið óþægilegt að biðja franska vini sífellt um að æfa framburð með þér.

Þá getur tæknin orðið besti "einkadansfélagi" þinn. Spjallforrit eins og Intent gera þér kleift að hafa beint samband við móðurmálara um allan heim. Innbyggð þýðingarvirkni gervigreindarinnar getur veitt þér tafarlausa hjálp þegar þú "festist", og leyfir þér að einbeita þér að því að "hlusta" og "herma eftir" tónfalli og takti viðmælandans, í stað þess að festast í einu orði. Þetta er öruggt svæði fyrir þig til að æfa franska "danssporið" þitt í friði, þangað til það verður nýtt eðlishvöt þín.

Finndu tungumáladansfélagann þinn á Intent

Svo, frá og með deginum í dag, hættu að "horfa" bara á dansnóturnar til að læra að dansa. Opnaðu munninn og láttu hann "hreyfast" með þér. Sérhver æfing er að færa vöðvum munnsins nýjar minningar.

Njóttu ferlisins, og þú munt uppgötva að þegar munnurinn þinn hefur lært að dansa þennan fallega franska dans, er sjálfstraustið og ánægjan sem því fylgir óviðjafnanleg.